پنجمین دوره رالی قهرمانی کشور در تاریخ دوازدهم الی سیزدهم اسفند ماه برگزار میشود 

 در روزی که شهر شاهد ترافیک شدیدی بود .آلمانی ها با 95 دستگاه خودرو در قالب کلوپ های گلف ،2002 ،اتاق 3 ،بنز آمدند و بار یک نمایشگاه

را به تنهایی بر دوش کشدند .

کلوپ بنز هم با اتومبیل های دهه 70 تا 2009 حضور داشتند که نوید تشکیل کلوپ قدرتمند بنز را بزودی می دهد .

مینی ماینر ها نیز بهتر از گذشته آمده بودند و غرور مینی کوپری خود را به رخ می کشیدند.

مینی ها روز جمعه هم بناست مهمان ما باشند .

اما دو پدیده از خودروهای انگلیسی هم حضور داشتند ،یکی رولز رویس جسور و غران و دیگری پیکان FJS که از بوق گرفته تا اگزوز آپشن بود وهمه را حسابی سرگرم خود کرده بود .

آلمانی ها رفتند و امروز نوبت فرانسوی ها و ژاپنی هاست که خودنمایی کنند .
 

در حال ارایه بسته های خود برای مدل های لندرور و جگوار در امریکا است.

 براساس اخبار StarTech برای مدل های عادی و اسپرت Range Rover سفارش گرفته و قرار است علاوه برطراحی چرخ های آلیاژی و طراحی بدنه طراحی داخلی چرمی و چوبی را برای این مدل ها ارایه کند.

علاوه بر این این شرکت گزینه های سفارشی نیز برای جگوار مدل های XK و XKR دارد.

هر کدام از این مدل ها علاوه بر طراحی بدنه طراحی داخلی متنوعی خواهند داشت.

بر اساس گزارش ها این شرکت شعبه جدیدی در کالیفرنیا خواهد داشت.

این شرکت قرار است برد محصول جدید خود را برای جگوار XJ در نمایشگاه ژنو عرضه کند.
 

مک لارن MP4-12C تویین توربو 3.8 لیتری V8 باhp 592 این هفته رونمایی شد.

 این مدل تازه با سقف سرعت mph 205 شتاب 0 تا 60 را در 3.3 ثانیه پر می کند .

مک لارن می گوید که MP4-12C می تواند یک چهام مایل را در 10.9 ثانیه با سرعت mph 134 پرکند و درعین حال به سرعت متوقف شود.

با همه این کارایی ها ، وزن این خودرو که از فیبرو کربن و آلومینیم ساخته شده 2,866 پوند است .

مک لارن اعلام کرده که شروع تولید این خودرو در کارخانه آن در انگلستان خواهد بود.

قیمت این خودرو که اواخر تابستان عرصه خواهد شد 231.400 دلار تعیین شده است.
 

 شنیده ها حاکی از آن است که به زودی کانون جهانگردی و اتومبیل رانی جمهوری اسلامی ایران قصد دارد، بادعوت  ازاعضاء پیشکسوت خود طی مراسمی از ایشان تقدیر به عمل آورد .

عکس هایی از CorVetTe C6 ConVerTibLe

در حالی که دوربین کوه‌های پوشیده از برف را نشان می‌دهد، تَنر می‌گوید: «این کوه‌های سیرا ناوادا است. در زمستان اینجا از برف پوشیده می‌شود اما وقتی بهار می‌رسد، هیولایی بیدار می‌شود!» و صدای لنسر EVO به گوش می‌رسد و تَنر ادامه می‌دهد: «این میتسوبیشی لنسر EVO است.» و در حالی که دوربین آن را از زوایای مختلف نشان می‌دهد می‌گوید: «میتسوبیشی در ساختن وسایل مختلف مهارت دارد. ساختن خودرو فقط بخش کوچکی از تجارت آنهاست. میتسوبیشی کشتی، وسایل برقی، و هواپیما می‌سازد.»

تَنر در جاده‌های برفی و پر پیچ و خم حرکت می‌کند و ادامه می‌دهد: «لنسر EVO فقط با 4 سیلندر و 2 لیتر، 291 اسب‌بخار تولید می‌کند. نسبت قدرت به حجم پیشرانه بیشتر از فراری F430 است!

شتاب صفر تا 100 در 4.9 ثانیه صورت می‌پذیرد. در مورد کابین چیز زیادی نیست که در موردش صحبت کرد. چیزی که در مورد EVO خارق‌العاده است و نمی‌توانید ببینید. تعداد زیادی کامپیوتر کوچک و سنسور برای کارهای مختلف در نظر گرفته شده است که این سیستم‌ها به نوعی قدرت را به چرخی منتقل می‌کند که به آن نیاز دارد، و زمانی که به آن نیاز دارد و با دکمه AWC می‌توانید نوع سطح جاده را بین آسفالت، برف و شن انتخاب کنید که این سیستم استراتژی خودرو را برای بهره بردن از حداکثر بازده بر روی سطح انتخابی تغییر می‌دهد!

این سیستم‌ها خوب به نظر می‌رسد اما آیا کاربردی هستند؟! برای پاسخ به این سؤال به کوه‌های Mammoth آمده‌ام که یکی از مرتفع‌ترین پیست‌های اسکی در آمریکا را داراست.

اینجا جای عادی برای تست یک خودرو نیست اما از آنجایی که میتسوبیشی ادعا می‌کند EVO یک خودرو معمولی نیست ما هم به یک تست غیرمعمول احتیاج داریم.»

تَنر جلو EVO ایستاده و می‌گوید: «من EVO را در برابر این اسکی‌بازهای حرفه‌ای می‌رانم. آنها با تله کابین در 14 دقیقه به قله کوه می‌روند و در عرض 3 دقیقه از ارتفاع 3 هزار پا با حداکثر سرعت بین 96 تا 112 کیلومتر بر ساعت به پایین کوه و نقطه پایان می‌رسند. در همین حال من مسیر 7 مایلی را به نقطه پایان می‌پیمایم.» رقابت آغاز می‌شود.

تَنر که در ابتدای مسیر قرار دارد می‌گوید: «این پیست اسکی سالانه 1.5 میلیون بازدیدکننده دارد و گویی تمام آنها امروز اینجا جمع شده‌اند!» تَنر که پشت یک اتوبوس گیر افتاده بود از آن سبقت می‌گیرد و با EVO در مسیر آسفالت به راحتی دریفت می‌کشد. تا اینکه دوباره برای اندکی پشت یک وانت حامل مواد اشتعالزا گیر می‌افتد و حق سبقت گرفتن هم ندارد. و در همین حال، اسکی‌بازان سوار کابین دوم برای رسیدن به قله می‌شوند و چند متری با قله فاصله ندارند.

اسکی‌بازان به قله می‌رسند و با سرعت هرچه تمام‌تر به پایین حرکت می‌کنند. تَنر هم بالاخره از شر وانت خلاص شده و به هنگام ورود به جاده‌های برفی می‌گوید: «لنسر EVO در این مسیر با چالش بزرگی روبه‌رو می‌شود.» و پس از پیمودن اندکی می‌گوید: «این عالی است. من ترجیح می‌دهم در این جاده برفی در EVO باشم تا یک جیپ! حتی وقتی هم که EVO درون برف گیر می‌کند از حرکت باز نمی‌ایستد و قدرت را به چرخی که به اسب‌بخار نیاز دارد می‌فرستد. اگر تا به حال فکر می‌کرده‌اید که EVO فقط بر روی آسفالت عالی است، در اشتباه بوده‌اید.» و زمانی که اسکی‌بازان به نقطه پایان می‌رسند می‌بینند که تَنر منتظر آنهاست! در نهایت تَنر می‌گوید: «نشستن پشت فرمان EVO یکی از مهیج‌ترین ساعات عمرم بود!»

رقابت مهیج این برنامه شما را به یاد تاپ گیر انگلستان می‌اندازد اما فیلمبرداری هرگز به پای آن نمی‌رسد اما واقعاً ارزش دیدن دارد.
 

 سازمان برگزارکننده رقابت‌های اتومبیلرانی خودروهای کلاسیک در انگلستان، گروه‌بندی جدید خود را برای خودروهای شرکت‌کننده در این رقابت‌ها اعلام کرد.

در این تقسیم‌بندی برگزارکنندگان تاکید ویژه‌ای بر حضور خودروهایی دارند که در دهه 70 و 80 میلادی، در رقابت‌های اتومبیلرانی در سطح اروپا حاضر بوده‌اند و به همین دلیل سه کلاس متفاوت را با عنوان گروه یک، گروه دو و گروه A تعریف کرده‌اند که مطابق تقسیم‌بندی‌های رقابت‌های تورینگ قهرمانی اروپا در آن دوران است.

برگزارکننده این رقابت در این زمینه گفت: «در حال حاضر خودروهای مسابقه‌ای زیادی در جهان وجود دارند که بیشتر آنها در پارکینگ‌ها نگهداری می‌شوند و ما امیدواریم بتوانیم روند را تغییر دهیم. امیدواریم بتوانیم در آینده خودروهای آمریکایی را هم در این رقابت‌ها وارد کنیم. در آن دوران خودروهایی چون ب‌ام‌و 528، آلفارومئو GTV6، آئودی کوپه، فورد سییرا در رقابت‌ها شرکت می‌کردند، ضمن آنکه نباید تریومف اسپرینت، ب‌‌ام‌و CSL، جاگوار XJ و فورد کاپری را هم فراموش کنیم.»

نخستین دوره این رقابت‌ها چهار ماه آینده و در جریان یک فستیوال خودروهای کلاسیک در انگلستان برگزار خواهد شد و برگزارکنندگان امیدوارند بتوانند این رقابت‌ها را به سایر بخش‌های اروپا گسترش دهند. رقابت میان خودروهای کلاسیک مسابقه‌ای، بخش ثابتی از برنامه‌های کلاسیک در اروپا و آمریکا است و به شدت نیز از سوی علاقه‌مندان مورد استقبال قرار می‌گیرد. این برنامه‌ها کاملاً به شکل رقابتی برگزار می‌شود و مالکان بدون توجه به فشار احتمالی بر خودرو، در پیست‌ها می‌رانند.
 

در قسمت دوم از تاپ گیر آمریکا، راتلِج وود، بازیگر فربه این برنامه آستون مارتین ونتج V8 و ونتج V12 را تست می‌کند.

در حالی که دوربین آستون ونتج V8 قرمز رنگ را نشان می‌دهد، راتلج می‌گوید: «این خودرو محصول، یک کمپانی انگلیسی با نزدیک به یکصد سال تجربه، تجربه‌ای غنی در موتوراسپرت و سابقه ساخت محصولاتی متمایز است. این خودرو فقط آستون مارتین می تواند باشد.»

راتلج در جلو خودرو ایستاده و می‌گوید: «این آستون مارتین ونتج است که ارزان‌ترین و کوچک‌ترین محصول آستون است.» راتلج پشت فرمان می‌نشیند و می‌گوید: «این یک پیشرانه 4.7 لیتری 8 سیلندر دارد که 420 اسب‌بخار نیرو تولید می‌کند. اما بدنه‌ای سنگین دارد. مشکل این خودرو آن است که قدرت تا دورهای موتور بالا به دست نمی‌آید. به اندازه‌ای که باید، سریع احساس نمی‌شود. سریع به نظر می‌رسد ولی سریع نیست. با 120 هزار دلار می‌توانید خودروهایی چون پورشه 911، آئودی R8 و حتی با پول کمتر، می‌توانید نیسان GTR بخرید. من هر یک از آنها را به ونتج ترجیح می‌دهم. ونتج به حداکثر سرعت 180 مایل بر ساعت می‌رسد اما سرعت‌سنج ونتجی که من دارم می‌رانم، 220 مایل را نشان می‌دهد! آیا دروغ گفتن در انگلستان رایج است؟! حال چه می‌شود اگر آستون شما، زیبایی و روح داشته باشد اما قدرت نه؟! مهندسان آستون بهترین جواب را نصب پیشرانه قوی‌تر یافتند.»

و در حالی که راتلج پشت فرمان ونتج V12 از یک کارخانه ذوب‌آهن بیرون می‌آید، می‌گوید: «من احساس می‌کنم جیمز باند هستم. مهندسان آستون به طور معجزه‌آسایی، پیشرانه 6 لیتری 12 سیلندر DB9 را در ونتج قرار دادند.»

راتلج در کنار ونتج V8 و V12 قرار می‌گیرد و در حالی که کاپوت دو خودرو بالاست به صحبت خود ادامه می‌دهد. «چنین کاری زحمت زیادی در بر داشته است. در ونتج V8 فضای زیادی اطراف پیشرانه وجود دارد در حالی که در ونتج V12 به سختی می‌توانید جای دست در اطراف پیشرانه پیدا کنید! به این منظور مهندسان آستون موارد زیادی را تغییر دادند. به این می‌گویند «هات راد». نصب بزرگترین پیشرانه ممکن در کوچکترین خودرو ممکن.»

راتلج پشت فرمان ونتج V12 می‌نشیند و می‌گوید: «پیشرانه 6 لیتری آن، 510 اسب‌بخار نیرو تولید می‌کند. 190 مایل بر ساعت حداکثر سرعت آن است. صفر تا 100 آن در 4.1 ثانیه صورت می‌پذیرد. قیمت ونتج V12، 180 هزار دلار است و با این مبلغ خودرویی حتی زیباتر از ونتج V8 را خریداری کرده‌اید. ونتج V12، عضلانی و خوفناک است. این ونتج، زیبایی و روح را دارد ولی آیا قدرت هم دارد یا اینکه مثل مدل V8 است. در حوالی صحرای موهاوی در کالیفرنیا، مسیری صاف و بزرگ به طول 6 مایل وجود دارد.»

راتلج دیوانه‌وار با ونتج V12 در صحرا می‌راند و ادامه می‌دهد: «حالا می‌فهمم مشکل با V8 چه بود. پیشرانه برای خودرو کافی نبود. تقسیم وزن این ونتج عالی است و فقط 110 پوند از ونتج 8 سیلندر سنگین‌تر است.»

راتلج دو ونتج را در کنار یکدیگر در یک تست درگ می‌آزماید و از همان ابتدا V12 از V8 جلو می‌زند. ونتج V8 با اختلاف زیادی پشت ونتج V12 قرار گرفت. راتلج پایش را از روی گاز بر نمی‌دارد و نهایتاً به حداکثر سرعت 175 مایل بر ساعت رسید. راتلج می‌گوید: «سرعت‌سنج ونتج V12، 200 مایل بر ساعت را نشان می‌دهد! 20 مایل بر ساعت کمتر از ونتج 8 سیلندر! تمام بریتانیایی‌ها دروغگو هستند!»

فیلمبرداری و ادیت تصاویر، صداگذاری و انتخاب محل‌های فیلمبرداری در این تست بی‌نظیر بود و چنین فیلمبرداری و تست کاملی را حتی در تاپ گیر انگلستان هم کمتر می‌توان مشاهده کرد!
 

دنیای‌خودرو- شبنم رحمتي: خسرو قاسمي ماشين‌باز و ماشين‌ساز با شورولت نواي دو‌درش به محل مصاحبه آمد. گفت اين ماشين «مثل گاو پيشاني سفيد» است و به همين دليل يکي از دوستانش در بزرگراه نيايش ماشين او را ديده، شناخته و همراهش شده بود. قدش 190 بود و با وزني حدود 110 کيلوگرم آدم را ياد بادي‌گاردهاي فيلم‌هاي کلاسيک مي‌انداخت.

به دليل سال‌ها فعاليت در ورزش‌هاي متنوع و گوناگون از جمله شنا، واليبال، بسکتبال و کشتي کج هيکلي ورزيده داشت و سلامتي و خوش بنيه‌اي از سر و ريختش مي‌باريد. در خاطراتش تعريف مي‌‌کرد که يک بار وقتي چهار ساله بوده برادر بزرگترش مجبورش کرده بود سربالایی های منطقه درکه تهران را برود بالا و از همان کودکي با انجام انواع ورزش‌ها بزرگ شده است. اين بچه محله نواب تهران که به قول خودش و تاييد رفيقي که همراهش آمده بود در مرام گذاشتن و تمام کردن دوستي و رفاقت دومي ندارد در سال 1355 به دنيا آمده و تا الان شغل‌هاي مختلفي را تجربه کرده است.

اگر شما هم از اهالي پايتخت باشيد مي‌دانيد که هر از گاهي به دليل تغييرات اجتماعي سريعي که در اين شهر رخ مي‌دهد شغل‌هايي باب مي‌شود و با فروکش کردن تب اين تغييرات و رواج شيوه‌هاي ديگر، شغل‌هاي تازه‌اي هم پا مي‌گيرد.

خسرو قاسمي هم در اين تب و تاب‌ها از دهه 70 به اين سو يعني از زماني که 18 ساله شد و شروع کرد نان بازوي خودش را بخورد گاه گاهي از اين شغل‌ها داشته است. گاهي در کار اسمبل کامپيوتر بوده، گاهي آنتن و بقيه متعلقات را نصب مي‌کرده و مدتي راننده آژانس بوده است.

از زبان خودش بشنويد: «مثل بقيه دوستاني که عاشق ماشين هستند من هم از کودکي به ماشين و در جواني به موتور‌سيکلت علاقه داشتم. با اولين درآمدم يک موتور هوندا 125 خريدم بعد هم يک سوزوکي 250، بعد ياماها 200 و حدود يک ماهي هم موتور 1000 داشتم.

آن موقع هم تک چرخ زدن با موتور و کارهاي عجيب و غريب خوراک جواني ما بود. اين روال بود تا اينکه موتورم را فروختم و در 23 سالگي اولين ماشين خودم را که يک پیکان بود خريدم.»

او ماشين‌بازي را از همين پيکان شروع کرده است: «البته همان پيکان هم يک پيکان معمولي نبود. خيلي بهش رسيده بودم و کاملاً درستش کرده بودم.» بعداً او ماشين‌هاي مختلفي مي‌خرد تا اينکه مي‌رسد به پژو 405. مدتي با اين ماشين در آژانس کار مي‌کند و در همين حين «‌شروع کرده بودم به لايي‌کشيدن در اتوبان‌ها و قرار گذاشتن با بچه‌هايي که پاتوقشان خیابان پارک وي تهران بود.

کل‌کل کردن و آينه زدن و اين حرف‌ها را تجربه مي‌کرديم. آنجا بود که ديدم بعضي‌ها با چه ماشين‌هايي مي‌آيند و نصف مهارت‌هاي مرا هم نداشتند. من هم از قديم عاشق ماشين‌بازي بودم، تصميم گرفتم آژانس را رها کنم و بچسبم به کار خريد و بازسازي ماشين.» اين تصميم را عملي مي‌کند و اولين ماشيني که مي‌خرد فورد موستانگ قرمز رنگي است به سال توليد 1966.

«اين ماشين از داغوني و منفجري يک چيز وحشتناکي بود و همه مي‌گفتند محال است بتواني بازسازيش کني اما من به تنهايي و با استفاده از اينترنت موفق شدم بازسازيش کنم.»

خسرو قاسمي ميان حرف‌هايش به روزهاي اولي که وارد اين حرفه شده بود گریزي مي‌زند: «روزهاي اول که من راه و چاه اين حرفه را نمي‌دانستم خيلي‌ها مرا سر مي‌دواندند. جواب تلفنم را نمي‌دادند یا وقتي مي‌شنيدند مثلاً پول کمي براي صافکاري مي‌توانم بپردازم کارم را راه نمي‌انداختند.

من کم‌کم خودم را در اين حرفه بالا کشيدم اما آن روزها را فراموش نمي‌کنم. به همين خاطر الان اگر کسي بخواهد ماشين جمع کند هر کمکي از دستم بربيايد برايش انجام مي‌دهم چون وضعيت خودم را در آن سال‌ها به يادم مي‌آورد.» مي‌گويد بارها پيش آمده کساني از شهرستان به او تلفن کرده‌اند و او آنها را راهنمايي درست کرده و همين باعث حيرت آنها شده است:» تلفن مي‌زنند و تشکر مي‌کنند.

مي‌گويند آقاي فلاني به ما گفته بود مثلاً کار صافکاري اين ماشين 15 ميليون مي‌شود اما شما ما را راهنمايي کرديد و اين کار را با نصف قيمت انجام داديم، نمي‌دانيم چه جوري از شما تشکر کنيم. اما من فکر مي‌کنم ما همه از اين دنيا مي‌رويم و اول نام ماست که مي‌ماند، دوم هم اينکه بايد همه‌مان کمک کنيم اين حرفه پا بگيرد و اگر کسي علاقمند است و بودجه کافي ندارد يک طوري بتواند کارش را راه بيندازد. هر چي آدم بيشتري وارد اين حرفه شود ماشين‌بازي هم رونق بيشتري مي‌گيرد و اين به نفع همه ماست.» بعد از موستانگ قرمز؛ او يک موستانگ 66 سفيد، موستانگ 67 فست‌بک، موستانگ 68 کوپه و يک شورولت نوا دو در 1977 دارد. «خيلي از ماشين بازها ماشين زير پايشان مثلاً پژو 206 است اما من ماشین زير پايم هم همين شورولت نوايي است که خودم جمع کرده‌ام.» مي‌پرسم اين ماشين‌ها را کجا نگه مي‌داريد؟ مي‌گويد: «يکي از فوردها را در پارکينگ پاساژي که دفترم آنجاست، يکي را در پارکينگ خانه، دو تا هم هنوز بازسازيشان تمام نشده و در صافکاري هستند. شورولت نوا هم مثل گاو پيشاني سفيد است، مي‌بندم به تیر چراغ برق دم در خانه! همان سوال هميشگي اين بار از خسرو قاسمي پرسيده مي‌شود: چرا ماشين آمريکايي؟ «به خاطر قدرتش و زيبايي‌اش که در ماشين‌هاي ديگر پيدا نمي‌شود. ريشه ساخت اين ماشين‌ها و نام‌گذاريشان هم براي من خيلي جالب است و همه را ريز ريز خودم در اينترنت پيدا کرده‌ام.» او در‌باره فورد موستانگ 66 مي‌گويد: «دهه 70 در آمريکا بحبوحه کلاه کابوي بود. کارخانه فورد مي‌خواست خودش را از ورشکستگي نجات بدهد و بازار فروش را به دست بگيرد براي همين از اسب که سمبل آمريکايي‌هاست در طراحي و آرم اين ماشين استفاده کرد. غربيلک فرمان اين ماشين از جنس استخوان است که نزديکي به طبيعت را تداعي مي‌کند.

پشت اين ماشين دو تا هلال رو به بالا دارد که تداعي‌کننده لبه کلاه گاوچران‌هاست و خمي که رو به بالا دارد. آرم پرچمي که بغل فورد موستانگ حک شده سه رنگ آبي، سفيد و قرمز دارد. در آن دهه، اين سه، رنگ پرچم مسابقات اسبدواني در آمريکا بوده است. دو خطي که روي فورد موستانگ GT است تداعي‌کننده دو خط وسط جاده است و بيانگر اينکه فورد هميشه در حال سبقت گرفتن و جلو زدن از ماشين‌هاي ديگر است.»

عشق او به ماشين‌هايي آمريکايي باعث شده است چنين شعاري را بر پيشاني وبلاگش حک کند «بياييد ماشين‌هاي آمريکايي را زنده کنيم». با اينکه به قول خودش همه جور ماشيني را مي‌خرد و مي‌فروشد و بازسازي مي‌کند اما هنوز هم کافي است نام ماشين آمريکايي را بياوري تا چشمانش برق غريبي بزند.

خسرو قاسمي با اين قد و هيکل ورزشکاري و اين هيبت، ماهيگيري مي‌کند. در حقيقت ماهيگيري جزو علايق جدي او در زندگي است و عکس‌هايي از درياچه‌هاي کوچک اطراف تهران در موبايلش دارد که او را سرگرم اين ورزش نشان مي‌دهد.

او ازدواج نکرده است: «همه عشق من همين ماشين‌ها هستند. فکر کردم و ديدم نمي‌توانم اين عشق را با چيزهاي ديگري تقسيم کنم. البته حالا حالا وقت هست.» مي‌خندد: «بالاخره ازدواج مي‌کنم و پسري خواهم داشت که اين ماشين‌ها را برايش يادگار بگذارم.»
 

دنیای‌خودرو- مهندس امین آزاد: هم‌اکنون چند موتور در خودروهای داخلی بومی شده‌اند تعدادی هم هنوز وارداتی هستند، اما کدام یک از این موتورها برتر از دیگری هستند و هر کدام چه خصوصیتی ‌دارند. هم‌اکنون ایران‌خودرو و ســایپـا هر کدام قصد تغییر برخی موتورهایشان را دارند تا در صورت گرانی بنزین محصولاتشان مشتری داشته باشند. در گزارش زیر به بررسی مهمترین موتورهای خودروهای داخلی می‌پردازیم:

مجموعه خانواده‌های موتور ملی

 مجموعه خانواده موتور ملی هم با توجه به تنوع آن می‌تواند گزینه خوبی برای خودروهای آینده ایران خودرو باشد.

این موتور با توربوشارژ می‌تواند تا 150 اسب‌بخار قدرت تولید که این موتور که ابتدا بر پایه گاز طراحی شده بود در مدل جدیدترش بر پایه بنزین هم طراحی شده است.

توليد انبوه موتور ملي 1.7 ليتري اولين موتور از اين دسته آغاز شده البته توليد اين موتور پيشرفته كه شايد آن را بتوان پيشرفته‌ترين موتور ايران‌خودرو نااميد بارها به تاخير افتاده است.

مشكل اصلي در تاخير توليد اين موتور كه اولين موتور پايه گازسوز ايران است مشكل ساخت داخل قطعات اين موتور با استانداردهاي بالا و سختي ترخيص برخي قطعات از گمرك بوده است.

اين موتور داراي آلودگي كم (استاندارد يورو4) و دوام بالا و مغز هوشمند پيشرفته‌اي است كه در حالت بنزيني 110 و در حالت گاز 98 اسب‌بخار قدرت دارد و با گاز مي‌تواند 300 كيلومتر پيمايش داشته باشد حال آنكه خودروهاي گازسوز فعلي بين 120 تا 200 كيلومتر پيمايش دارند.

اين موتور پيشرفته داراي حجم 1.7 ليتر و سيستم تغيير زمان بندي ورود هواست كه سبب افزايش بازده موتور مي‌شود. اين موتور در حالت گاز كمترين آسيب نسبت به بقيه موتورهاي داخلي به آن وارد مي‌شود.

موتور ديگر از خانواده موتور ملي همراه با پرخوران موتور (توربوشارژ‌) است كه هواي اضافي به موتور تزريق مي‌كند و به همين خاطر در هر دو حالت گاز و بنزين قدرت موتور 155 اسب‌بخار است .

اگر اين نكته را مدنظر قرار دهيم كه ايران به دليل آنكه كشوري در ارتفاع است به طور متوسط 13درصد از توان اصلي موتور از دست مي‌رود. توربوشارژ كه هواي اضافي به درون موتور مي‌دمد تا حدودي مي‌تواند اين مشكل را حل كند. اين موتور قرار است در سال 89 بر روي سمند قرار گيرد .

موتور 1.4 ليتري از خانواده موتور ملي هم طراحي‌اش تمام شده و آزمايش های خود را طي مي‌كند اما مشكل براي اين موتور كم حجم و ارزان تعريف‌نشدن پروژه خودرويي است و اينكه قرار است بر روي چه خودرويي قرار گيرد. این موتور 1397 سی‌سی حجم دارد و 95 اسب بخار قدرت در حالت بنزینی و 84 اسب‌بخار در حالت گاز سوز قدرت تولید می‌کند گشتاور آن هم در حالت بنزین 125 نیوتن‌متر در 4500 دور و 111 نیوتن‌متر در 4500 در حالت گاز تولید می کند. نسبت تراکم این موتور 11 به یک است‌

اين سه موتور با مشاركت دانشگاه آخن آلمان طراحي شده‌اند

• نوع موتور EF7(NA )

• حجم موتور 1648 سی سی چهار سيلند ر

• نسبت تراكم 11:01

• قدرت موتور در دور 6000RPM بنزيني : اسب بخار113 ‌گاز : اسب بخار 103

• حداكثر گشتاوردر 4500 دور بر دقيقه بنزيني:155 نیوتن متر گاز 136 نیوتن متر

• سيستم انژكتوري پاشش چند نقطه‌اي مرحله‌اي (Sequential ) نوع سوخت گاز طبيعي آلترناتيو: بنزين بدون سرب RON 95

• تعداد سوپاپ 16

• سرعت با بنزين189Km/h- با گاز 181Km/h

• سيستم انتقال قدرت گيربكس جعبه‌دنده BE3/5 كلاچ Dry Friction Single Plate Pre-Damper – مكانيكي‌، تك‌صفحه‌اي خشك ديفرانسيل نوع‌: Pinion Crownwheel موقعيت ‌: جلو

موتور دیزلی جدید ایران خودرو
 

دیزل یکی از گزینه‌های مناسب در بی بنزینی است مخصوصاً آنکه قیمت دیزل بسیار ارزان‌تر از بنزین است در ایران با توجه به نبود خودرو سواری دیزلی محدودیت برای تامین این موتور زیاد است البته موتور جدیدی در ایران خودرو در حال طراحی است نخستين موتور براي اين سوخت نيز با نام EFD طراحي شده است. پس از طراحي موتور ملي با نام EF7 با مشاركت شركت FEV آلمان و موتور توربو شارژ ملي 1.4 ليتري از خانواده موتور ملي، موتور ديزلي، چهارمين موتوري است كه بر پايه موتور EF7 طراحي شده است. اين موتور با نام EFD با مشاوره شركت شريك آلماني زير مجموعه شركت بزرگ مهندسي موتور AVL اتريش طراحي شده است. در اين موتور قطر سيلندرهاي موتور بنزيني EF7 كاهش يافته تا حجم آن به 5/1 ليتر برسد. اين موتور حدود 120 اسب‌بخار قدرت توليد مي‌كند؛ يعني با كاهش 200سي‌سي حجم نسبت به موتور پايه (EF7)، قدرت اين موتور 10 اسب‌بخار افزايش و مصرف‌آن 25‌درصد كاهش مي‌يابد.

دليل افزايش قدرت در سامانه پر فشار، پاشش ديزل و توربو شارژ قوي آن بوده و دليل كاهش مصرف نيز راندمان بالاتر موتورهاي ديزلي نسبت به‌خودروهاي بنزيني است. گشتاور اين موتور كه نشان‌دهنده قدرت بالاي آن است حدود 100 نيوتن‌متر بيشتر از موتور 1700 سي‌سي بنزيني است؛ يعني با 200 سي‌سي كمتر در حجم موتور، 100نيوتن‌متر گشتاور اين موتور بيشتر از موتور بنزيني است.

اين اعدادي است كه شركت ايپكو ارائه كرده اما با اين همه موتور مذكور هم‌اكنون در اتاق تست موتور بوده و هنوز روي خودرو نصب نشده است.

بايد ديد در شرايط واقعي عملكرد اين موتور چگونه خواهد بود اما براساس اطلاعات روي كاغذ اين موتور اگر روي خودرويي نصب شود، بهترين گزينه براي خريد خواهد بود چرا كه با مصرف 25درصد كمتر، آلودگي كمتر و گشتاور و قدرت بيشتري دارد. براي اين موتور ديزلي، سيستم پاشش مستقيم كه داراي فناوري چند راهه فشار بالاي سوخت است در نظر گرفته شده است. از سوي ديگر اين موتور داراي شمع گرمكن، پرخوران هندسه متغير و خنك كن مياني هواست.

اين محصول مجهز به مجموعه باز‌خوراني دود (EGR) همراه با خنك كن بوده و مجموعه اين قطعات پيشرفته و جديد، سبب شده تا توليد اين موتور در ايران بسيار سخت باشد.

با اين روند بر‌آورد مي‌شود براي توليد آن بيش از نيمي از قطعات بايد وارد شوند البته پيش‌بيني مي‌شود توليد اين موتور بيش از 3سال ديگر به طول مي‌ انجامد. با اين همه موتور EF7 تنها موتور ديزلي‌اي نخواهد بود كه در ايران روي خودروهاي سواري نصب مي‌شود چرا كه قرار است از موتورهاي پژو نيز براي خودروهاي سواري ديزلي استفاده شود. موتور پژو 206 يكي از اين موتورهاست.

TU3
 

این موتور هم‌اکنون در خودرو پژو 206 استفاده می‌شود و بخشی از آن در ایران ساخته می‌شود. این موتور شاید نسبت به موتور TU5 ضعیف‌تر باشد اما مصرف کمتری هم دارد البته تعداد سوپاپ کمتر نسب به موتور TU5 از نقاط ضعف این موتور است. گشتاور این موتور هم حدود 30 نیوتن‌متر کمتر موتور TU5 است که عملکردی ضعیفی دارد.

* حجم موتور 1360 سی‌سی - تعداد سيلندر 4 سيلندر- نسبت تراكم 10.2/1

* قدرت موتور 75 اسب بخار در 5500 rpm - حداكثر گشتاور111 نیوتن متر در 3400 rpm

* سيستم انژكتوري چند نقطه‌اي با پاشش الكترونيكي

* نوع سوخت بنزين با اكتان 91

* تعداد سوپاپ 8

* سيستم احتراق احتراق داخلي جرقه‌اي

* استاندارد حد آلايندگي Euro II

* سيستم سوخت انژكتوري كاتاليست اگزوز ‌سنسور اكسيژن

* شتاب صفرتا 100كيلومتر14/1

* گيربكس دستي با نام - MA5N كلاچ تك صفحه‌اي خشك - مكانيكي - ديفرانسيل جلو

تیبا
 

تيم طراحي آلماني از دانشگاه آخن آلمان موتور پرايد را افزايش حجم داده‌اند و با رساندن حجم اين موتور به 1500‌سي‌سي و افزايش ضريب تراكم موتور به عدد 7/9 قدرت اين موتور را به 80 اسب‌بخار رسانده‌اند. براساس اعلام شركت مگاموتور، سازنده قواي محركه سايپا،‌ اين موتور 8درصد مصرف كمتري نسبت به پرايد دارد .

مگاموتور با كمك شركت آلماني FEV وابسته به دانشگاه آخن آلمان حجم موتور را افزايش داده و ضريب تراكم موتور را براي افزايش قدرت موتور به عدد 7/9رسانده است.(عدد قبلي حدود 5/8 بوده است) درباره گيربكس نيز يكي از مهندسان مركز تحقيقات سايپا، توضيح مي‌دهد؛ نسبت دنده‌هاي گيربكس پرايد براساس خودرو و موتور جديد تغيير داده شده است.

گفته مي‌شود كه مصرف سوخت اين خودرو 10‌درصد كمتر از پرايد است البته این موتور گزینه بسیار بهتری نسبت به موتور پراید است این موتور یکی از ارزان‌ترین موتورهای ایرانی در این کلاس هم محسوب می‌شود گشتاور این محصول هم از 103 نیوتن‌متر به 124 نیوتن‌متر ارتقا یافته است .

گیربکس پراید تحمل گشتاور بالای این موتور را نداشت. برای همین در خودروی جدید تیبا گیربکس پراید در دنده دو به گونه ای تقویت شد تا بتواند گشتاور بالای این موتور را تحمل کند. برای تحمل گشتاور حاصل از این موتور همچنین کلاچ پراید که بر روی تیبا استفاده شده تغییراتی کرد. از آن جمله می توان سفت تر شدن فنرهای صفحه کلاچ است تا بتواند گشتاور 124 نیوتن متری موتور جدید را تحمل کند. از طرفی هزارخواری سر پلوس ها نیز به دلیل قدرت بالاتر موتور تقویت شد.

پراید
 

فرا‌گیر‌ترین خودروی ایرانی که دارای موتوری ضعیف است پراید است قدرت این موتور از 59 تا 69 اسب‌بخار بنا به استفاده از قطعات مختلف در خط تولید متغیر است با اینکه این موتور با بار کم بسیار راحت و پرشتاب است اما با افزایش حجم سرنشین خودرو به دلیل گشتاور پایین به سرعت تنبل می‌شود با اینکه مصرف این موتور پایین است اما در مقابل توان محدودی که ارائه می‌دهد می‌توان گفت‌ راندمان موتور چندان مناسب نیست .

• حجم سیلندر 1323 سی سی

• نسبت تراکم 9.7:1

• حداکثر قدرت موتور در 5000 دور در دقیقه‌63 اسب بخار

• حداکثرگشتاور موتور در 2500 دور در دقیقه ‌103 نیوتن متر

• نوع کلاچ تک صفحه ای خشک با فنر خورشیدی

XU7JPL3
 

اين موتور هم‌اكنون اصلي‌ترين محصولات‌ شركت‌ ایران‌خودرو از جمله سمند و پژو‌405 و پژوپارس را به جلو مي‌رانند. این موتور به دليل مصرف بالاي 12 ليتري‌اش در 100 كيلومتر عاملي براي از دست‌دادن مشتريان در شرايط جديد سهميه‌بندي بنزين شده است.

قرار است این موتور در بهینه‌سازی جدیدی حجمش از 1.8 ليتر به دو ليتر برسد و قدرت آن نيز از 98 اسب‌بخار به 107 اسب‌بخار ارتقاء يابد و براي گازسوزشدن هم تغييراتي در قطعات اساسي آن صورت خواهد گرفت و حالا حتي در حالت گازسوز نيز از موتور كنوني پژو 405 قدرت بيشتري دارد.

از طرفي مهندسان ايران خودرو معتقدند مشكلات موتور قبلي پژو 405 از جمله روغنكاري هم با اصلاح مدار روغنكاري موتور برطرف شده است. در اين موتور روش باز و بسته‌شدن دريچه ورود هوا هيدروليكي شده كه سبب افزايش عمر موتور مي‌شود مصرف سوخت اين خودرو حتي با توجه به افزايش حجم موتور با اصلاحات انجام گرفته 10درصد كاهش يافته است‌.

مغز هوشمند موتور هم براي گاز و بنزين يكي شده اما براي هر كدام از سوخت‌ها‌ برنامه اين مغز جداگانه تعريف شده است.

20درصد قطعات اصلي موتور تغيير كرده است كه از آن جمله مي‌توان به ميل‌لنگ شاتون‌، راه‌ها‌ي ورودي هوا ميل بادامك مدار روغنكاري سرسيلندر و سوپاپ‌ها‌ اشاره كرد.

برنامه توليد اين موتور هم براي آبان سال آينده طرح‌ريزي شده است.

با اين همه برخي معتقدند اين موتور را بايد فراموش كرد همان‌‌گونه كه پژو آن را در سال 95 فراموش كرد.

• حجم موتور 1761 سی سی چهار سيلندر

• نسبت تراكم 9.3:1

• قدرت موتور 100bhp@6000 rpm

• حداكثر گشتاور153Nm@3000 rpm

• سيستم انژكتوري پاشش چند نقطه‌اي با كنترل الكترونيكي(MPFI)

• تعداد سوپاپ 8

• سيستم احتراق سيستم جرقه دوبل

• سيستم سوخت رساني انژكتوري پمپ بنزين داخل باك(INTANK)- اتصالات لوله سوخت از نوع Quick Connection كاتاليست اگزوز دارد.

• حداكثر سرعت 185 Km/h شتاب صفرتا 100كيلومتر11.9 s

• سيستم انتقال قدرت گيربكس‌ BE3/5 كلاچ Dry Friction Single Plate Non Pre-Damper – مكانيكي‌، تك صفحه اي خشك ديفرانسيل نوع Pinion Crown wheel موقعيت‌: جلو

TU5
 

این موتور با‌ پژو 206 وارد ایران شد ‌و‌ هم‌اکنون بر روی برخی مدل‌های سمند هم نصب می شود البته برنامه قرارگیری آن بر روی پژو‌پارس و پژو‌405 هم تعریف شده است. این موتور تا حدودی ساخت داخل هم شده و یکی از مدرن‌ترین موتورهایی است که بر روی خودروهای داخلی استفاده می‌شود. این موتور بر‌اساس قدرت موتور، شتاب، قیمت و سرعت یکی از بهترین گزینه‌های بازار ایران است. قدرت 110 اسب‌بخاری مصرف پایین در سیکل ترکیبی یعنی 8 لیتر در 100 کیلومتر طبق اعلام وزارت نفت هماهنگی مناسب با گیربکس و برنامه مناسب مغز هوشمند موتور این خودرو را بهترین موتور ایرانی کرده است ضریب تراکم 10 هم سبب می‌شود راندمان موتور عدد قابل قبولی داشته باشد.

* حجم موتور 1587 سی‌سی

* تعداد سيلندر 4

* نسبت تراكم 10.5

* قدرت موتور 110 اسب بخار در 5800 rpm

* حداكثر گشتاور142نیوتن متر در 4000 rpm

* سيستم انژكتوري چند نقطه‌اي با پاشش الكترونيكي

* نوع سوخت بنزين با اكتان 95

* تعداد سوپاپ 16

* سيستم احتراق احتراق داخلي (جرقه‌اي)

* استاندارد حد آلايندگي Euro III

* سيستم سوخت: انژكتوري

* حداكثر سرعت 190 km/h

* شتاب صفرتا 100كيلومتریازده ثانیه در خودرو پژو 206 با وزن‌ 2504 Kg

* سيستم انتقال قدرت متناسب با این موتور از نوع اتوماتیک با نامAL4 و با كلاچ هيدروليكي و الكترونيكي و با ديفرانسيل جلو است البته نوع جعبه‌دنده دستی هم با) MA5N با كلاچ تك صفحه‌اي خشك - مكانيكي بر روی این خودرو نصب می‌شود.

XU7JP4/L4
 

این موتور هم‌اکنون بر روی پژو‌پارس ELX گذاشته می‌شود که موتوری با شتاب و قدرت مناسب است البته مصرف بالایی دارد و ایران‌خودرو هم برای تامین آن با مشکل مواجه است. با این همه ضریب تراکم بالا سبب شده از موتور خواهرش یعنی l3 مصرف کمتر راندمان بالاتر و قدرت بیشتری داشته باشد.

• حجم موتور 1761 چهار سيلندر

• ‌نسبت تراكم 10.4:1

• قدرت موتور 110@5500

• حداكثر گشتاور155@4250

• سيستم انژكتوري BOSCH

• نوع سوخت بنزین, بدون سرب, RON 95 Min.

• تعداد سوپاپ 16

• حداكثر سرعت 195 شتاب صفرتا 100كيلومتر9(S)

• سيستم انتقال قدرت‌‌، جعبه‌دنده BE3/5N كلاچ تک صفحه‌ای خشک، کابلی ديفرانسيل (4.52) جلو
 

دنیای‌خودرو: با پایان یافتن مسابقات فصل 2010 فرمول‌یک، بزرگترین مسابقات ورزش‌های موتوری شصتمین سال برگزاری خود را پشت‌سر گذاشت. شصت سال برگزاری مسابقات فرمول‌یک چیزی بیشتر از سرگرمی را به صنعت خودرو جهان هدیه داده است.

بسیاری از پیشرفت‌های خودروسازی در سایه تحقیق و توسعه در خودروهای فرمول‌یک به وجود آمده و سپس به خط تولید خودروهای شهری راه پیدا کرده‌اند. فعالیت مستمر مهندسان تیم‌های فرمول‌یک باعث شده تا در این 60 سال تغییرات بسیاری در خودروهای این مسابقات به وجود بیاید. در ادامه به بررسی دو خودرو برتر فرمول‌یک در سال 1950 و سال 2010 یعنی اولین و آخرین دوره‌ای که فرمول‌یک برگزار شده است می‌پردازیم تا پیشرفت‌های این تکنولوژی را بهتر درک کنیم. این دو خودرو آلفارومئو 158 و RB6 یعنی خودرو تیم ردبول هستند که هر یک در زمان خود بالاترین مشخصات فنی را در اختیار داشتند.

موتو ر

در یک خودرو فرمول‌یک موتور همیشه از اهمیت بالایی برخوردار بوده است. در اولین خودرو فرمول‌یک یعنی آلفارومئو 158 از یک موتور هشت سیلندر استفاده شده است. در حالی که در خودرو RB6 ردبول با یک موتور چهار سیلندر رو به رو هستیم. البته هرگز تصور نکنید که خودرو آلفارومئو 158 به دلیل داشتن موتور هشت سیلندر دارای حجم سیلندر بالایی نیز بوده است. موتور این خودرو تنها 1500 سی‌سی حجم داشته است. پس چرا برای این حجم از هشت سیلندر استفاده کرده‌اند. دلیل آن بالا بردن دور موتور بوده است. در سال 1950 هنوز تکنولوژی آنقدر پیشرفت نکرده بود که بتوان از یک موتور چهار سیلندر دور موتور بالایی را گرفت. با این حال موتور آلفارومئو 158 در بهترین حالت می‌توانست 11 هزار دور در دقیقه را تحمل کند. در حالی موتور خودرو RB6 امروزه می‌تواند تا 19 هزار دور در دقیقه را تحمل کند.

نسبت تراکم در سیلندرها یکی از مواردی است که ارتباط مستقیمی با قدرت موتور دارد و در راندمان آن نقش مهمی بازی می‌کند. در سال 1950 سیلندرها از نسبت تراکم بالایی برخوردار نبودند. با آنکه در آلفارومئو 158 از بالاترین تکنولوژی زمان خودش استفاده شده است نسبت تراکم سیلندر در آن تنها عدد 6.5 به یک است. یعنی نسبتی که حتی در خودروهای شهری امروزی نیز استفاده نمی‌شود. اما نسبت تراکم سیلندر در خودرو RB6 که از تکنولوژی سال 2010 استفاده می‌کند عدد 13 به یک است. چیزی در حدود دو برابر اولین خودرو قهرمان در فرمول‌یک. این نسبت تراکم بالا سبب می‌شود تا موتور خودرو بازدهی به مراتب بهتر داشته باشد.

قدرت موتور یکی از فاکتورهایی است که همواره تصویر خوبی از تکنولوژی موتور به ذهن می‌دهد. خودرو آلفارومئو 158 دارای قدرت موتوری برابر با 350 اسب‌بخار بود که این قدرت در دور موتور 8500 دور در دقیقه تولید می‌شده است. این در حالی است که خودرو RB6 ردبول می‌تواند در دور موتور 13000 هزار دور در دقیقه توانی برابر با 600 اسب‌بخار را تولید کند. البته این موتور می‌تواند توانی به مراتب بیشتر از این رقم را بیرون بدهد اما به دلیل قوانین محدود‌کننده در فرمول‌یک که اجازه قدرت موتور بالاتر این رقم را نمی‌دهد‌، توان خروجی آن را محدود کرده‌اند.

جزییات فنی موتورها نیز در طول شصت سال گذشته تفاوت فراوانی کرده است. مهمترین آنها را می‌توان در تغییرات انجام شده در سرسیلندر و سوپاپ‌ها جستجو کرد. موتور آلفارومئو 158 در هر سیلندر خود تنها دو سوپاپ داشت. این تکنولوژی امروزه حتی در خودروهای سواری شهری نیز کمتر مورد استفاده قرار می‌گیرد. اما سیلندر خودرو RB6 دارای چهار سوپاپ است. مضاف بر اینکه امروز سوپاپ‌ها به طور هیدرولیکی بالا و پایین می‌شوند و از راندمان بالاتری برخوردار هستند.

آلیاژ به کار رفته در ساخت سوپاپ نیز تفاوت فراوانی کرده است. در اولین نسل از خودروهای فرمول‌یک از فولاد برای ساخت سوپاپ استفاده می‌شده است اما امروزه از آلیاژ تیتانیوم استفاده می‌شود. در سال 1950 تیتانیوم فلزی لوکس بود که تنها در ساخت جواهرات بسیار گران‌قیمت از آن استفاده می‌شد. آلیاژ تیتانیوم هم سبک‌تر از فولاد است و محکم‌تر از آن‌، به علاوه می‌توان دمای بسیار بالاتری را نیز تحمل کند که در نهایت به عملکرد بهتر موتور می‌انجامد.

تغذیه موتور نیز در این دو موتور به طور کلی با یکدیگر متفاوت است. در خودرو RB6 ردبول از یک سیستم تزریق مستقیم سوخت با پاشش چند نقطه‌ای و غیر‌منظم سوخت استفاده می‌شود. این سیستم نوع پیشرفته پاشش انژکتوری معمولی خودروها است. سیستمی که در سال 1950 هنوز اختراع هم نشده بود. در خودرو آلفارومئو 158 از سیستم کاربراتور برای تزریق سوخت استفاده می‌شد که امروز سیستمی منسوخ شده در خودروهای شهری نیز به حساب می‌آید.

در کنار این همه تفاوت‌، یک شباهت نیز بین دو موتور مورد بررسی وجود دارد. اینکه پوسته موتور و سرسیلندر در هر دو موتور از آلومینیوم ساخته شده است. با این تفاوت که آلیاژ آلومینیوم کنونی سبک‌تر از آلومینیومی است که در سال 1950 مورد استفاده قرار می‌گرفت. اما به هر حال در هر دو موتور از آلومینیوم استفاده شده است.

تعلیق و انتقال

سیستم انتقال قدرت در این دو خودرو نیز به طور کامل با یکدیگر تفاوت دارد. در خودرو RB6 از جعبه‌دنده نیمه اتوماتیک استفاده شده است که دارای هفت سرعت است. سیستم کلاچ به صورت دوبل بوده و به طور اتوماتیک درگیر می‌شود. این کلاچ الکترونیکی به راننده امکان می‌دهد تا به سرعت دنده‌ها را سبک و سنگین کند. همچنین دسته‌دنده حذف شده و جای خود را به پدال‌های پشت فرمان داده است و راننده نیازی ندارد تا برای تعویض دنده دست خود را از فرمان رها کند. اما در خودرو آلفارومئو 158 از یک گیربکس دستی استفاده شده بود که تنها چهار دنده داشت. کلاچ آن نیز پدالی معمولی بوده و راننده باید مانند خودروهای معمولی اقدام به تعویض دنده‌ها می‌کرد.

سیستم تعلیق این خودرو نیز در مقایسه با سیستم تعلیق خودروهای فرمول‌یک در امروزه‌، سیستمی بسیار ساده بوده است. به این معنی که در آلفارومئو 158 تنها از سیستم فنر لول و کمک استفاده شده است. اما در خودرو RB6 از سیستم دوجناقی در جلو خودرو و همچنین سیستم‌های جذب‌کننده شوک و کمک‌های گازی در عقب خودرو استفاده می‌شود. سیستم ترمز نیز تغییرات زیادی داشته است. در خودرو فرمول‌یک سال 1950 از یک سیستم ترمز هیدرولیک استفاده شده است که توسط شرکت لاکهید مارتین ساخته می‌شد. این سیستم مدل کوچک شده سیستم ترمزی بود که در هواپیماهای آن زمان استفاده می‌شد و می‌توان گفت قوی‌ترین سیستمی بود که در دسترس پیدا می‌شد. اما امروزه از سیستم دیسکی با دیسک‌هایی ساخته شده از آلیاژ کربن و سرامیک استفاده می‌شود. چیزی که مهندسان آن زمان حتی در خواب نیز نمی‌توانستند تصور کنند. در سال 1950 سرامیک برای ساخت ظروف استفاده می‌شد و فیبرکربن نیز دست کم یک دهه بعد از آن کشف شد.

بدنه و شاسی

خودرو آلفارومئو 158 از شاسی فولادی تشکیل شده بود. بخش زیادی از وزن 700 کیلوگرمی این خودرو را همین شاسی تشکیل می‌داده است. بدنه خودرو نیز از آلومینیوم ساخته می‌شد و صندلی راننده نیز از چوب و چرم طبیعی تشکیل می‌شد. اما در خودرو RB6 شاسی از آلومینیوم متخلخل ساخته شده است که سبک‌تر از آلومینیوم معمولی است. همچنین بدنه خودرو به طور کامل از فیبرکربن ساخته می‌شود. همچنین صندلی راننده نیز از فیبرکربن تشکیل می‌شود که با روکش ضد تعریق پوشانده شده است.

این خودرو در نهایت وزنی برابر با 620 کیلوگرم خواهد داشت. اما مهمترین اتفاقی که در مورد بدنه خودرو فرمول‌یک در این شصت سال رخ داده است پیشرفت‌های آیرودینامیکی آن است. در خودرو آلفارومئو 1958 ریزه‌کاری‌های آیرودینامیکی دیده نمی‌شود و حتی محل قرار گرفتن راننده به گونه‌ای است که بدن او بزرگترین مانع در برابر جریان هوا است. همچنین هیچ قطعه‌ای که بتواند نیروی جانب پایین مناسبی را تولید کند دیده نمی‌شود. اما امروزه خودروهای فرمول‌یک بالاترین آیرودینامیک را در میان وسایل موتوری دارند.

سرعت و شتاب

اختلاف‌هایی که در بالا ذکر شد به این جا منتهی می‌شود که دو خودرو در این شصت سال تفاوت‌های زیادی در خصوص سرعت و شتاب داشته باشند. خودرو آلفارومئو 158 در پیست به سرعت نهایی 230 کیلومتر در ساعت دست پیدا کرده بود. اما خودرو RB6 ردبول توانسته در پیست تا سرعت 304 کیلومتر در ساعت نیز برسد. این اطلاعات از پیست سیلوراستون استخراج شده است. از آنجا پیست سیلوراستون را انتخاب کردیم که این پیست هم در سال 1950 و هم در سال 2010 مورد استفاده قرار گرفته و درگ‌لاین آن در هر دو سال تقریباً مسافت یکسانی را داشته است.

در خارج از محدوده پیست که فضای کافی برای خودروها وجود دارد تا به بیشینه سرعت خود دست پیدا کنند نیز ارقام تفاوت مشهودی را نشان می‌دهند. خودرو آلفارومئو 158 در بالاترین سرعت خود توانسته به سرعت 290 کیلومتر در ساعت دست پیدا کند. در حالی خودرو RB6 ردبول در باند فرودگاه مادرید توانسته تا سرعت 414 کیلومتر در ساعت نیز برود. شتاب این دو خودرو نیز با یکدیگر تفاوت دارد. خودرو فرمول یک سال 1950 می‌توانست در مدت زمان 5.3 ثانیه از حالت سکون به سرعت 100 کیلومتر در ساعت برسد.

اما امروزه شتاب صفر تا 100 خودروهای فرمول‌یک رقمی در حدود 2.4 ثانیه است. البته مهندسان ردبول ادعا کرده‌اند در صورتی که محدودیت‌های مقرراتی در خصوص قدرت موتور و جعبه‌دنده برداشته شود می‌توانند شتاب خودرو خود را به عدد جالب توجه 1.7 ثانیه برسانند.
 

اطلاعات کامل و عکس‌های رسمی این خودرو را که شرکت ب‌‌‌ام‌و هفته گذشته منتشر کرد از نظرتان می‌گذرد. این خودرو که نام رسمی آن 2012 Series M Coupe 1 است قصد دارد فاصله بین رودسترهای اسپرت شرکت ب‌ام‌و با خودروهای سدان را با طراحی کوپه خود پر کند. برای رسیدن به این مقصود چه در طراحی و چه در بخش فنی روی خصوصیات اسپرت این محصول تمرکز زیادی انجام شده است. موتور این خودرو شش سیلندر خطی با حجم 3000 سی‌سی است. شرکت M-Power یک سوپرشارژر دوقلو به این موتور افزوده تا در نهایت توان آن به 350 اسب‌بخار توان اسمی و 335 اسب‌بخار توان عملی در شرایط آب و هوایی آلمان برسد. نیروی گشتاوری هم که از دل این موتور بیرون می‌آید 332 پاوند بر فوت است. جعبه‌دنده این خودرو در دو حالت دستی و اتوماتیک طراحی شده است که در هر دو نوع دارای 5 سرعت است. در مدل اتوماتیک علاوه بر حالت تمام اتوماتیک می‌توان دنده‌ها را به صورت تیپترونیک نیز تعویض کرد. این خودرو 1480 کیلوگرمی می‌تواند در مدت 4.7 ثانیه از حالت سکون به سرعت 96 کیلومتر در ساعت برسد. همچنین سرعت نهایی آن نیز 250 کیلومتر در ساعت است. البته سرعت آن با استفاده از سیستم الکترونیکی محدود شده است. فاصله محورهای این خودرو مانند خودرو ب‌ام‌و 135i است اما به دلیل استفاده از بدنه اسپرت M-Power برای آن طول بدنه خودرو کمی بیشتر از 5 سانتی‌متر بلندتر شده است. این خودرو هفته گذشته اولین تست رانندگی خود را به انجام رساند و قرار است از آن در نمایشگاه خودرو دیترویت به طور رسمی رونمایی شود.

عضو تازه خانواده جیپ

 دنیای‌خودرو: برند جیپ از کمپانی کرایسلر از سال 2011 یک عضو تازه را در خانواده خود خواهد داشت. این خودرو جیپ کامپس نام دارد. این خودرو که در کلاس SUV فول سایز عرضه شده است سعی دارد سلیقه کسانی که جیپ گرند چروکی را نمی‌پسندند پوشش دهد. به همین دلیل طراحی قسمت جلو آن کمی با طراحی کلاسیک جیپ تفاوت دارد. همچنین داخل آن نیز لوکس‌تر طراحی شده است. این خودرو قدرت کمتری از گرند چروکی داشته و برای کسانی که نمی‌خواهند هزینه بنزین زیادی را متقبل شوند مناسب است. برای این خودرو دو موتور 2 لیتری و 2.4 لیتری در نظر گرفته شده که هر دو موتور چهار سیلندر هستند. موتور اول 158 اسب‌بخار و موتور دوم 172 اسب‌بخار قدرت تولید می‌کند.

هیوندای i40 در ژنو
 

دنیای‌خودرو: پس از استقبالی که از خودرو هیوندای i30 در سطح جهان به عمل آمد‌، مدیران هیوندای بر آن شدند تا مدل i40 را زودتر از موعد مقرر رونمایی کنند. بر اساس اعلام این شرکت هیوندای i40w در نمایشگاه خودرو ژنو رونمایی خواهد شد. خودرو جدید روی پلت‌فرم هیوندای سوناتا تولید شده است و در بسیاری از بخش‌های داخلی نیز تقلیدی از هیوندای سوناتا است. این خودرو در دو کلاس سدان و wagon تولید خواهد شد که فعلاً طرح کامپیوتری مدل wagon آن منتشر شده است. برای این خودرو دو پیشرانه 1.6 لیتری و 2 لیتری دیزلی و بنزینی در نظر گرفته شده است. فروش مدل واگن آن کمی بعد از نمایشگاه ژنو آغاز شده و زمان عرضه مدل سدان این خودرو پاییز 2011 گفته شده است. این خودرو در استودیو طراحی هیوندا در آلمان طراحی شده است.

تویوتا و محصولی متفاوت
 

دنیای‌خودرو: خبر ناگهانی تولید Etios از سوی تویوتا، تا حدودی شوکه کننده بود. البته پیش از این مدل Concept (مفهومی) آن در دهلی‌نو رونمایی شده بود. این خودرو شبیه هیچ‌کدام از دیگر محصولات این غول ژاپنی نیست. زیرا بازار آن شبیه هیچ‌جای دیگر نیست. تویوتا اعلام کرده است که محصولش صرفاً برای هند و چین ساخته و عرضه می‌شود. خودروی کوچکی که طول، عرض و ارتفاع 4265، 1695 و 1510 میلی‌متری‌اش مناسب شهر‌های شلوغ خواهد بود. پیشرانه‌ای 1.2 لیتری درون آن دیده می‌شود که قول داده شده است در صورت تقاضای بیشتر، به 1.5 لیتر نیز افزایش می‌یابد. قیمت آن از 496 هزار روپیه (10 هزار و 950 دلار) آغاز می‌شود. تویوتا برای این خودرو برنامه تولید سالانه 70 هزار دستگاه را دارد.

مگان در لباسی دیگر
 

دنیای‌خودرو: رنو با مجهز کردن مدل معروف Megane خود به کیت رالی آسفالت، این خودرو را یک قدم بالاتر برد. RS N4 خودروی است که با توانمندی‌های ویژه‌ای معرفی شده. برای این خودرو دو نوع پیشرانه با حجم ثابت 2 لیتر در نظر گرفته شده است. مدل اول با قدرت 247 اسب‌بخار (184 کیلووات) و 340 نیو‌تن‌متر گشتاور است. نمونه دیگر که شامل توربوشارژر است، 266 اسب‌بخار (199 کیلووات) نیرو و 470 نیو‌تن‌متر گشتاور فراهم می‌کند. هر دو مدل با سیستم تعلیق حرفه‌ای ohlins خواهند بود. کابین راننده برای امنیت بیشتر رول‌کشی شده و کمربندهای دو جهته 6 نقطه‌ای نیز برای پایداری راننده نصب شده است. ترمزها را نیز شرکت Brembo تولید کرده است. ترمزهایی که در محور جلو با دیسک‌های دوگانه 355 میلی‌متری چهار پیستونه و در محور عقب با تک دیسک 290 میلی‌متری 2 پیستونه است.

برنامه آئودی برای سال2014
 

دنیای‌خودرو: با انتشار Renderهایی از آئودی RS6، دوباره نگاه‌ها به سمت این سدان اسپرت جلب شد. سایت EDL Design با انتشار این خبر هیجان بی‌‌اندازه‌ای تولید کرد. در حقیقت این همان A6 است که بخش موتور اسپرت آئودی آن را برای رقابت با Mpower و AMG تولید کرده است. احتمال آن می‌رود که مدل جدید پیرو طراحی RSها، ذات خشنی داشته باشد. قبل‌تر اعلام شده بود که این خودرو با پیشرانه‌های 5 لیتری TFSI هشت سیلندر Vشکل به قدرت 572 اسب‌بخار (427 کیلووات) و 5.2 لیتری 10 سیلندر Vشکل با 580 اسب‌بخار (433 کیلووات) نیرو، تولید خواهد شد. اکنون نیز خبر عرضه نمونه‌ 4.2 لیتری V8 با 444 اسب‌بخار (331 کیلووات) نیرو و 430 نیو‌تن‌متر (317 پوندفوت) برای دیگر مشتریان، منتشر شده است.

هیبریدی که بنزینی می‌شود
 

دنیای‌خودرو: معمولاً مرسوم است که خودروسازان، آن محصولی که محبوبیت بیشتری دارد را تبدیل به نمونه‌ای هیبریدی می‌کنند. اما هوندا در اقدامی جالب قصد دارد قوای محرکه CR-Z خود را که از همان ابتدا هیبریدی بوده، با پیشرانه‌ای تمام بنزین‌سوز تعویض کند. مدل هیبریدی کنونی می‌تواند با پیشرانه 1.5 لیتری خود، 112 اسب‌بخار (84 کیلووات) نیرو تولید کند. در ضمن و موتورالکتریکی را نیز به قوای محرکه آن بیفزایید. اما برنامه آینده هوندا تولید پیشرانه‌ای 1.6 لیتری توربوشارژر شده است. البته واضح است که این ژاپنی با کیفیت تخصص عجیبی در بیرون کشیدن قدرت بالا از پیشرانه‌های کم حجم دارد. گفته می‌شود CR-Z آینده خواهد توانست 200 اسب‌بخار (149 کیلووات) نیرو تولید کند. این دقیقاً همان خروجی سیویک Type R است.

بازگشت استراتوس
 

دنیای‌خودرو: لانچیا Stratos که اسطوره سال‌های نه‌چندان دور مسابقات سرعت است، بعد از غیبتی طولانی باز خواهد گشت. این خودرو با پیشرانه‌ 4.3 لیتری هشت سیلندر Vشکل خود خواهد توانست 533 اسب‌بخار (397 کیلووات) نیرو و 500 نیو‌تن‌متر (369 پوندفوت) گشتاور تولید کند. ECU این خودرو یک‌بار دیگر برنامه‌ریزی شده است تا بتواند در دور موتورهای بالای 8000 rpm پیشرانه را کنترل کند. جعبه‌دنده شش سرعته ترتیبی آن خواهد توانست شتاب صفر تا 100 طی 3.3 ثانیه ممکن شود. در ضمن شتاب صفر تا 200 کیلومتر در ساعت نیز 9.7 ثانی محاسبه شده است. سرعت نهایی استراتوس فوق 274 کیلومتر در ساعت شده است. وزن این خودرو به 1247 کیلوگرم رسیده که 44 درصد آن روی محور جلو و مابقی 56 درصد روی محور عقب توزیع شده است. این اعداد و ارقام فراری F430 Scuderia را به یاد می‌آورد.

فری‌لندر باز هم بدون تغییر

دنیای‌خودرو: لندروور اصرار عجیبی بر حفظ اصالت طراحی 20 ساله اخیر خود دارد. این پافشاری به حدی رسیده است که حتی مدل سفارشی و عرضه محدود Freelander نیز تغییر خاصی نکرده است. 2 SD4 Sport همان انگلیسی فوق است که در نمایشگاه بولونیا ایتالیا رونمایی شده بود. رینگ‌های 19 اینچی و سه نوع ترکیب رنگی جدید، بهترین تغییراتی بود که در این خودرو اعمال شده بود. زیر کاپوت پیشرانه 2.2 لیتری توربو دیزلی دیده می‌شود که 187 اسب‌بخار (140 کیلووات) نیرو دارد. این خودرو تنها با جعبه‌دنده شش سرعته اتوماتیک عرضه می‌شود. یکی از بارزترین سیستم‌های این خودرو IPMS (سامانه مدیریت هوشمند قدرت) است. در این مکانیزم، قابلیت‌های پیشرانه با توجه به نوع نیاز افزایش یا کاهش می‌یابد. این خودرو به تعداد 500 دستگاه و با قیمت پایه 33 هزار و 945 پوند وارد بازار شده است.

دنیای خودرو: در طول بیش از یکصد سال تولید خودرو در جهان، خودروسازان زیادی تاسیس شدند و پس از مدتی برای همیشه از صحنه محو شدند. در میان این دسته از خودروسازان، نام‌هایی بودند که در زمان خود جز مدل‌های محبوب بازار به شمار می‌رفتند و با حذفشان از صحنه خودروسازی، تا مدت‌ها نامشان همچنان بر سر زبان‌ها بود.

به دلیل علاقه عمومی به این دسته از خودروها، گروهی از سرمایه‌گذاران با خرید امتیاز نام آنها، مدل‌های جدیدی را از برندهایی که سال‌ها از میان رفته بودند به تولید می‌رسانند و معمولاً هم این خودروهای جدید به سبب نام و شباهت‌های ظاهری که به مدل‌های گذشته خود دارند مورد توجه بازار قرار می‌گیرند.

خودروسازی آلارد یکی از این شرکت‌ها است که پس از نزدیک به نیم قرن با مدل J2X مارک2، بار دیگر به صحنه خودروسازی بازگشته است با این تفاوت که برخلاف بسیاری از خودروهایی که از این دسته هستند در مدل جدید تلاش نشده است خودرویی امروزی با حفظ بعضی از خصوصیات ظاهری مدل‌های اولیه تولید شود بلکه J2X،‌ دقیقاً از نیم قرن پیش پا به قرن بیست‌ویکم گذاشته است و کاملاً مطابق نمونه‌های اصلی خود تولید شده است.

این خودرو که برای اولین بار در نمایشگاه لس‌آنجلس سال گذشته معرفی شد با بهره‌گیری از یک موتور 7/5 لیتری از محصولات کرایسلر می‌توانست حدود 500 اسب‌بخار قدرت تولید کند اما نمونه‌ بعدی که برای عرضه به بازار آماده شد از موتور 1/6 لیتری با قدرتی در حدود 600 اسب‌بخار بهره می‌برد.

این خودرو در حال حاضر در کانادا تولید می‌شود و قرار است به زودی برای فروش در اروپا وارد این قاره شود.

البته خودرویی که در اروپا عرضه خواهد شد موتور کوچک‌تر و ضعیف‌تری دارد و مدل عرضه شده در اروپا از موتور 7/5 لیتری V8 جنرال‌موتورز با قدرتی معادل 350 اسب‌بخار بهره می‌برد هر چند شرکت آلارد اعلام کرده است بنا به سفارش مشتری و تایید این شرکت امکان نصب موتورهای دیگر هم بر روی خودرو وجود دارد.

هرچند هنوز قیمت دقیق فروش این خودرو اعلام نشده است اما به نظر می‌رسد استقبال از این خودرو در اروپا مناسب باشد به خصوص که بدانیم از مدل J2X در اوایل دهه 50 میلادی تنها 83 دستگاه تولید شده و به همین دلیل امروزه خودروی بسیار با ارزش است.

این خودرو با موتور استاندارد در مدت 6/4 ثانیه از صفر به 96 کیلومتر بر ساعت می‌رسد اما هنوز حداکثر سرعت آن اعلام نشده است.

شرکت آلارد کار خود را در سال 1936 با مدیریت سیدنی آلارد آغاز کرد و تا سال 1964 که از صحنه خودروسازی محو شد حدود 1900 اتومبیل تولید کرد که در میان آنها خودروهای خانوادگی هم به چشم می‌خورد اما عمده فعالیت این شرکت بر روی تولید خودروهای اسپرت متمرکز بود و در این راه به موفقیت‌های زیادی نیز دست پیدا کرد.

در طی مسابقات مختلف راننده‌های مشهوری با خودروهای این شرکت‌ رانده‌اند که بدون شک معروف‌ترین آنها کارول شلبی در فصل 1953 بود.

ضمن اینکه استیو مک کوئین، بازیگر مشهور آمریکایی که خود یک راننده حرفه ‌ای بود هم مدتی با این خودروها در مسابقات شرکت می‌کرد.
 

شرکت فورد اعلام کرد که این خودرو ساز در حال سرمایه گذاری 1 میلیون دلاری برای آموزش مهارت رانندگی به نوجوانان است.

به گزارش carx1.com سالانه بیش از 3.000 امریکایی بین 15 تا 19 سال در اثر تصادف کشته شده اند و فورد با هدف آموزش مهارت رانندگی به نوجوانان از 30 دبیرستان بازدید کرده و برنامه آموزشی برگزار می کند.

این برنامه بر 4 حوزه بی توجهی راننده ، مدیریت سرعت ،کنترل وسیله نقلیه وتشخیص خطر متمرکزاست که در 60 درصد تصادفات مربوط به نوجوانان وجود دارد.

بی تجربگی علت تصادفات در رانندگی نوجوان است و در این برنامه مجموعه مهارت های کلیدی در رانندگی به نوجوانان ارایه می شود که دانش ، اعتماد به نفس ودر نهایت ایمنی آنها را افزایش خواهد داد.

فورد این برنامه را از سال 2003 اجرا می کند.
 

به طور متوسط هر مسابقه ناسکار 280 دور دارد که این تعداد زیاد دورها در یک مسابقه آمادگی بدنی بالای رانندگان را طلب می‌کند. اما این آمادگی تنها به راننده بازنمی‌گردد بلکه نتیجه‌گیری در یک مسابقه ناسکار و به پایان بردن آن نیازمند یک خودرو ویژه است که آن نیز بتواند فشار سنگین مسابقه را تحمل کند.

خودروهای ناسکار اغلب خودروهایی با نام‌هایی آشنا هستند. اما راستش را بخواهید آنها تنها نامی آشنا را روی خود دارند و اگر به عمق آنها رجوع کنیم در خواهیم یافت که از آنچه ما می‌شناسیم تنها همان نام را یدک می‌کشند و تمام زیر و بالای آنها تغییر کرده است. فورد فیوژن، شورولت ایمپالا، تویوتا کمری و دوج شارژر فراگیرترین خودروهایی هستند که از سوی تیم‌های شرکت‌کننده در ناسکار مورد استفاده قرار می‌گیرند.

برای آنکه بیشتر از خودروهای ناسکار سر در بیاوریم خودرو شورولت ایمپالا را که بیشترین تعداد را در ناسکار دارد مورد بررسی قرار می‌دهیم. خودروهای ناسکاری که امروزه در مسابقات می‌بینیم حاصل یک پروژه ویژه به نام Car of Tomorrow یا خودرو فردا هستند. به همین دلیل امروزه به خودروهای ناسکار COT نیز می‌گویند.

در پروژه خودرو فردا که از سوی اتحادیه ناسکار به تیم‌ها تکلیف شد آنها موظف شدند تا در کنار افزایش قدرت، ایمنی خودروها به خصوص ایمنی راننده را افزایش دهند. ناسکار رکورددار تصادف در میان مسابقات ورزش‌های موتوری است و به دلیل سرعت بالای خودروها و فاصله اندک آنها این تصادف‌ها می‌تواند مرگبار باشد. خودروهای ناسکار در مسیر مستقیم تا 309 کیلومتر در ساعت نیز سرعت می‌گیرند و با 220 کیلومتر در ساعت وارد پیچ می‌شوند.

موتور اصلی‌ترین بخش خودرو ناسکار است. تیم‌ها اجازه ندارند از موتورهای ساخت اختصاصی استفاده کنند بلکه باید موتورهایی که در بازار موجود است را تقویت کنند. مهندسان تیم‌ها هنر خود را در همین جا نشان می‌دهند.

شورولت ایمپالای ناسکار به مانند نمونه خیابانی از موتور هشت سیلندر خورجینی بهره می‌گیرد با این تفاوت که مدل خیابانی موتور 350 دارد ولی مدل ویژه ناسکار از موتور 358 استفاده می‌کند. موتور 350 همان موتور 5,375 لیتر است و موتور 358 هم 5,866 حجم دارد. نسبت تراکم سیلندرها یکی دیگر از تفاوت‌های خودروهای ناسکار است.

در مدل معمولی شورولت ایمپالا نسبت تراکم سیلندر‌ها 9 به یک است. در حالی که این عدد در خودرو ناسکار ایمپالا به عدد حیرت‌آور 14 به یک می‌رسد. دور موتور بالاتر یکی دیگر از ویژگی‌های خودروهای ناسکار است. در حالی که یک ایمپالا خیابانی در 7500 دور وارد ردلاین می‌شود، ایمپالا ناسکار تازه در 9000 دور در دقیقه قدرت موتور واقعی خود را آزاد می‌کند. ايمپالا خیابانی در قوی‌ترین مدل خود تنها 360 اسب‌بخار قدرت دارد در حالی که این رقم برای مدل ناسکار به 550 اسب‌بخار می‌رسد. خودروهای ناسکار نمی‌توانند از انژکتور استفاده کنند و همگی دارای کاربراتورهای چهار دهانه هستند. در حالی که شورولت ایمپالا خیابانی مدل 2010 در مدل سفارشی با توربوشارژر نیز عرضه می‌شود.

خودروهای ناسکار دارای جعبه‌دنده ویژه‌ای هستند که نیرو را به چرخ‌های عقب منتقل می‌کند. شورولت ایمپالا ناسکار بر حسب اینکه تشخیص کارشناسان تیم‌ها چگونه باشد سه یا چهار دنده دارد. در حالی که گیربکس مدل خیابانی پنج دنده است. در خودرو ناسکار دنده اتوماتیک نیست و تنها کلاچ اتوماتیک است و این راننده است که دنده‌ها را با نظر خود و بر حسب نیاز تعویض می‌کند. بخشی از کنترل خودرو در پیچ‌ها با همین تعویض دنده انجام می‌شود. در شورولت ایمپالا ناسکار ضریب دنده‌ها بیشتر از مدل خیابانی است.در ناسکار از شیفتر دنده خبری نیست و دنده‌ها با استفاده از دسته دنده تعویض می‌شوند.

باک یک شورولت ایمپالا خیابانی 23 گالن بنزین گنجایش دارد. در مدل ناسکار این میزان به 18 گالن رسیده است. این کاهش حجم به منظور بالا بردن ایمنی باک انجام گرفته است. باک خودرو ناسکار از قسمت عقب به درون کابین و در محوطه رول کیج منتقل شده است. همچنین آن را با یک شبکه فلزی لانه زنبوری پوشانده‌اند. این شبکه لانه زنبوری در هنگام تصادف‌های شدید ضربه را جذب کرده و اجازه نمی‌دهد به باک منتقل شود.

اگر روبه‌روی یک خودرو ناسکار پارک شده قرار بگیرید و خوب به آن دقت کنید می‌بینید که این خودرو کمی به چپ متمایل شده است. گویی سیستم جلوبندی آن ایراد داشته و خودرو را به چپ کج کرده است. در حالی که این اصلاً یک ایراد نبوده و خاصیت خودروهای ناسکار است.

پیست‌های ناسکار تماماً چپ گرد هستند و برای همین خودرو را طوری طراحی می‌کنند که همیشه به چپ متمایل باشد. این مساله باعث می‌شود تا میزان پایداری خودرو به خصوص در پیچ‌ها افزایش پیدا کند. لاستیک‌های خودروهای ناسکار عموماً توسط شرکت گودیر تولید می‌شوند. مسابقات ناسکار تنها در شرایط آب و هوای آفتابی برگزار می‌شود به همین دلیل تیم‌ها تنها از یک نوع لاستیک می‌توانند استفاده کنند. تفاوت اصلی این است که در ناسکار به جای هوا از نیتروژن برای پر کردن لاستیک‌ها استفاده می‌شود. نیتروژن موجب می‌شود تا لاستیک‌ها همیشه خنک باقی بمانند.

شاید سوال کنید چرا از هیدروژن که همین کار را می‌کند و بیشتر در دسترس است استفاده نمی‌شود؟ مزیت نیتروژن بر هیدروژن این است که نیتروژن در صورت ترکیدن لاستیک‌ها در تصادفات منفجر نمی‌شود. داشتن اسپویلر و اسپیلاتور برای تولید نیروی جانب پایین و افزایش پایداری یکی دیگر از تفاوت‌های خودرو ناسکار با خودرو هم نام خیابانی آن است.

یک نکته جالب توجه در ناسکار این است که برخلاف بسیاری از ورزش‌های موتوری هنوز استفاده از فیبرکربن در این مسابقات مجاز نشده است و خودروها بخش‌های غیر فلزی خود را از فیبرهای کامپوزیت و پلاستیک تولید می‌کنند.

یکی از تفاوت‌های اساسی ایمپالا ناسکار با ایمپالا خیابانی ایمنی آن است. یک ایمپالا ناسکار به مراتب ایمن‌تر از برادر خیابانی خود است. اگر چه ایمپالا ناسکار ایربگ ندارد اما لوازمی دارد که بسیار بهتر از ایربگ عمل می‌کنند. رول گیج یا قفس فلزی مهمترین بخش ایمنی خودرو ناسکار است. این قفس که از کلاف‌شدن لوله‌های فولادی در یکدیگر درست شده حتی در شدیدترین تصادف‌ها نیز تغییر شکل نمی‌دهد. اکثر بخش‌های آن با خم کردن شکل داده شده‌اند و با استفاده از پیچ و مهره که مقاومت بالاتری نسبت به جوش دارند به شاسی متصل می‌شوند. به این ترتیب در صورت جدا شدن اتاق نیز رول کیج همچنان به شاسی متصل می‌ماند. صندلی راننده در خودرو ناسکار ایمپالا 10 سانتیمتر به مرکز خودرو نسبت به مدل خیابانی نزدیک‌تر است. این برای آن است که فاصله راننده تا در افزایش پیدا کند. همچنین یک کمربند ایمنی که راننده را از سه نقطه به صندلی میخکوب می‌کند ایمنی را افزایش می‌دهد. میزان ایمنی این کمربند تا حدی است که در صورتی که خودرو روی سقف برگردد راننده تنها 2.5 سانتی‌متر پایین می‌آید.
 

یک‌شنبه پیش رولزرویس با کاروانی که از صد ماشین ساخت این شرکت تشکیل شده بود به خیابان‌های لندن آمد تا صدمین سال ساخت نشان «روح سرخوشی» را جشن بگیرد. این نشان از فوریه ۱۹۱۱ بر روی ماشین‌های ساخت این شرکت قرار داده شده است. 

داستان ساخت این نشان ترکیبی از واقعیت و افسانه است. گفته می‌شود داستان از یک رابطه عاشقانه در اواخر قرن نوزدهم شروع شد. رابطه لرد مونته‌گیو، نماینده محافظه کار مجلس عوام بریتانیا و منشی‌اش الانور تورنتون که به پرکاری، ذکاوت و البته زیبایی مشهور بود. اما به خاطر تفاوت موقعیت اجتماعی‌ این دو رابطه‌‌شان مخفی بود. لرد مونته‌گیو به اتومبیل علاقه زیادی داشت و از نفوذ خود برای حمایت از این صنعت استفاده می‌کرد و همچنین سردبیر مجله‌ «کار ایلوستریتد» هم بود.

در آن زمان ساخت نشانه‌ اختصاصی برای ماشین‌های رولزرویس به یک رسم تبدیل شده بود و اعیان و اشراف با این کار، اتومبیل خود را از دیگران متمایز می‌کرد. مونته‌گیو اما نه برای به رخ کشیدن ثروت، بلکه برای نشان دادن عشقش به الانور، از چارلز سایکس، دوست مجسمه‌سازش خواست تا نشانی از روی الانور تورنتون طراحی کند. سایکس این نشان را «نجوا» نامید.

در سال ۱۹۱۰، ساخت نشان و علامت برای ماشین‌ها به افراط کشیده شده بود و کلود جانسون، مدیر اجرایی رولزرویس که احساس می‌کرد ادامه این روند برای اعتبار کارخانه مناسب نیست از چارلز سایکس خواست تا نشانه‌ای برای این شرکت بسازد که بیانگر روح ماشین‌های رولزرویس و بی صدا، سریع و راحت بودن آن‌ها باشد.

سایکس برای ساخت این نشان دوباره سراغ الانور تورنتون رفت و با مدلی از او نشان «روح سرخوشی‌» را ساخت. الانور خود مدت زیادی زنده نماند تا از این شهرت بهره‌ای ببرد و در سال ۱۹۱۵ بعد از حمله یک زیردریایی آلمانی به کشتی مسافربری اس اس پرشیا همراه با صدها مسافر دیگر، جان خود را از دست داد.

این نشان ابتدا تنها با سفارش مشتری روی ماشین‌ نصب می‌شد، اما از اوایل دهه بیست به طور استاندارد روی همه رولزرویس‌ها قرار گرفت. از آن زمان به این نشان‌ نام‌های دیگری همچون بانوی پرنده، امیلی و بانوی نقره‌فام هم داده اند.

تا امروز هیچ‌کس به طور قطع نمی‌داند که تا چه حد این داستان واقعی است. سایکس هرگز تا پایان عمرش درباره الانور و مونته‌گیو حرفی نزد. شاید این افسانه‌ای بود که جانسون آن را ساخته بود تا با آن برای ماشین‌هایش تبلیغ کند.

چهارمین دوره مسابقه قهرمان کشوری دو دیفرانسیل در روز های پنج شنبه و جمعه بیست ویک و بیست و دو بهمن ماه در استان مازندران منطقه سرخرود برگزار میشود.


بیش از60 خودرو دو دیفرانسیل در قالب شش كلاس 4 سيلندر كلاسيك ، 4 سيلندر حرفه اي ، 6 سيلندر حرفه ایی و 6 سیلندر کلاسیک و 8 سيلندر و آزاد از تیم های تهران – کردستان – کرمانشاه –زنجان– چهار محال و بختياري – مازندران – گیلان – سیستان و بلوچستان ساعت 9 صبح جهت رقابتهای بسیار سخت به مصاف یکدیگر میروند.


این رقابتها که به مسافت 2کیلومتر و در 2 تست که تست اول سرعت و مهارت عبور ، تست دوم سرعت می باشد.
 

به گزارش carx1.com به نقل از فارس، عباس معمارنژاد رئیس کل گمرک جمهوری اسلامی ایران گفت: با وجود توقف ثبت سفارش واردات خودرو در سالجاری، از محل سهمیه‌های صادر شده قبلی در 10 ماه اول 36 هزار و 119 دستگاه خودرو به ارزش 750 میلیون دلار وارد شده که سهم آن از کل واردات 1.4 درصد بوده است.

وی افزود: در این مدت قطعات منفصله برای ساخت خودرو در قالب سی کی دی 2.3 میلیارد دلار وارد شده که 4.5 درصد حجم کل واردات را تشکیل می‌دهد.

رئیس کل گمرک ایران تأکید کرد: عمده واردات خودرو از کشورهای کره جنوبی، امارات متحده عربی و کویت بوده که واردات خودرو در سالجاری نسبت به سال قبل از نظر تعداد 20 درصد و از لحاظ ارزش 24 درصد رشد داشته است.

وی تأکید کرد: واردات خودرو سهمیه‌های سال قبل بوده و ثبت سفارش خودرو در سالجاری داده نشده است.

رئیس کل گمرک همچنین در مورد حجم تجارت 10 ماهه گفت: در رویه صادرات با احتساب میعانات گازی 25.6 میلیارد دلار صادرات غیرنفتی بوده که نسبت به مشابه سال قبل 22 درصد رشد داشته و از نظر وزنی 56.4 میلیون تن بوده که نسبت به سال قبل 26.5 درصد رشد داشته است.

معمارنژاد تأکید کرد: صادرات غیرنفتی بدون میعانات گازی در 10 ماهه 21.4 میلیارد دلار بود که نسبت به مشابه سال قبل 24 درصد رشد داشته و وزن آن 50 میلیون تن بوده که از نظر وزنی از 33 درصد افزایش برخوردار است.

وی مهمترین اقلام صادراتی کشور را در 4 فصل شامل فصل 27 سوخت‌ها و روغن‌ها، فصل 29 مواد شیمیایی، مواد پلاستیکی، فصل هشتم میوه‌های خوراکی بوده و بیشترین صادرات ایران به 5 کشور چین، عراق، امارات، هند و افغانستان بوده که 75 درصد صادرات غیرنفتی از نظر وزنی و 65 درصد از نظر ارزشی را تشکیل می‌دهد.

وی تأکید کرد: در قانون برنامه چهارم هدف‌گذاری صادرات غیرنفتی انجام شده بود که عملکرد کنونی نشان می‌دهد از آن هدف عبور کرده و با توجه به عملکرد ده ماهه پیش‌بینی می‌شود تا پایان سال صادرات غیرنفتی بدون میعانات به 25 میلیارد ریال و با احتساب میعانات به 30 میلیارد دلار برسد.

رئیس کل گمرک ایران در مورد واردات گفت: در سالجاری 52.9 میلیارد دلار واردات انجام شده که نسبت به مشابه سال قبل 27 درصد رشد و از نظر وزنی 37.2 میلیون تن واردات کالا انجام شده که نسبت به مشابه قبل 2.5 درصد کاهش وزن و از نظر ارزش با افزایش مواجه بوده است که به علت تغییر ترکیب کالاهای وارداتی از نظر ارزشی دارد.

وی مهمترین کالاهای وارداتی به کشور را فصل 84 ماشین‌ها و دستگاه‌های مکانیکی، فصل 72 چدن، آهن و فولاد و فصل 71 سنگ‌ها و فلزات قیمتی، فصل 27 سوخت و روغن‌ها و فصل 85 ماشین‌ها و دستگاه‌های برقی ذکر کرد.

معمارنژاد تأکید کرد: کشورهای عمده مبدا واردات شامل امارات، چین، آلمان، ترکیه، سوئیس و کره جنوبی بودند که 70 درصد واردات از نظر وزن و 65 درصد ارزش واردات را تشکیل می‌دهد.

وی در مورد رویه ترانزیت گفت: در سالجاری 8.3 میلیون تن کالا از کشور ترانزیت شده که به ارزش 26 میلیارد دلار بوده گرچه در ترانزیت ارزش مهم نیست بلکه حجم آن مهم است اما از نظر وزنی کالای ترانزیت 47 درصد و از لحاظ ارزشی 30 درصد افزایش داشته است.

رئیس کل گمرک ایران با بیان اینکه برخی کشورها با اعمال تحریم خواستار فشار بر ایران هستند گفت: علیرغم این تحریم‌ها جمهوری اسلامی ایران با 150 کشور جهان از نظر صادرات و با 100 کشور از لحاظ واردات مرتبط است و حجم تجارت ایران در سالجاری به حدود 100 میلیارد ریال می‌رسد.

وی افزود: اعمال تحریم‌ها در مورد تجارت واقعا بی‌اثر و خنثی شده است و از نظر ترانزیت روز به روز امنیت کالاهای ترانزیتی از مسیر کشور بیشتر شده اما از لحاظ زیر ساخت‌ها باید وضع بهتری برای ترانزیت ایجاد شود.

معمارنژاد با اشاره به قانون برنامه پنجم توسعه گفت: با فراهم شدن زیرساخت‌های جدید حجم ترانزیت کالا در کشور باید به 20 میلیون تن برسد.

وی گفت: در دنیا سالانه 410 میلیارد دلار درآمد کشورها از محل ترانزیت برآورد می‌شود و در ایران در سالجاری 8.5 میلیون تن کالا ترانزیت شده که اگر هر کامیون 20 تن کالا را جابه‌جا کند حدود 40 هزار کامیون ترانزیتی در کشور تردد می‌کنند که خدمات جانبی به این کامیون‌ها مانند تعمیرات، رستوران و عوارض اندک، انبارداری و سایر خدمات درآمد مناسبی برای کشور ایجاد می‌کند.

معمارنژاد با اشاره به انتخاب مسیرهای سبز، زرد و قرمز برای عبور کالا گفت: در حال حاضر برای اولین بار 25 شرکت و سازمان در حوزه صادرات و واردات بعد از دهه فجر تسهیلات ویژه قابل توجهی برخوردار می‌شوند که کالای آنها در مسیر سبز قرار می‌گیرد.

وی گفت: عمده این 25 شرکت از بخش خصوصی هستند که قرار گرفتن اسامی آنها در مسیر سبز گمرکی یعنی کاهش هزینه تمام شده کالاهای صادراتی و وارداتی و کاهش هزینه بنگاه، کاهش زمان خواب سرمایه، کاهش نیاز به خرید و انبار کردن مواد اولیه و تسهیل بیشتر در ترخیص کالاهای آنها خواهد بود.

رئیس کل گمرک با اشاره به اینکه تحول گمرکی یکی از محورهای هفت‌گانه طرح تحول اقتصادی است گفت: 6 برنامه و 8 پروژه در تحول گمرک اجرا می‌شود که وقتی در 10 ماه سال جاری 104 میلیارد دلار حجم تجارت از گمرکات کشور بوده که این رقم نسبت به 380 میلیارد دلار تولید ناخالص داخلی حدود 26 درصد است و گمرک پیش رو در فعالیت اقتصادی کشور به شمار می‌رود.

وی با بیان اینکه 2 هزار قلم کالای وارداتی باید از نظر استاندارد بررسی شود گفت: هم‌اکنون در 15 گمرک عمده کشور پنجره واحد تجاری عملیاتی شده یعنی اینکه در این گمرکات نماینده 16 سازمان همکار و همجوار گمرک حاضر هستند و بازرگانان خدمات خود را به راحتی دریافت و کالاهای خود را ترخیص می‌کنند.

معمار‌نژاد در مورد قاچاق گفت: از ظلم‌هایی که به گمرک وارد می‌شود این است که گفته می‌شود بیشترین قاچاق از محل ترانزیت صورت می‌گیرد در حالیکه گمرک فقط در مبدا ورود و خروج از کشور نقش دارد و در طول مسیر مثلا هزار و 500 کیلومتری هیچ کنترلی بر کالای ترانزیتی ندارد و سازمان‌های دیگر مانند ناجا، ستاد مبارزه با قاچاق و راهداری دخیل هستند.

معمارنژاد افزود: 20 دستگاه اشعه ایکس برای کنترل کالاهای وارداتی در گمرکات کشور نصب خواهد شد و برای گمرک لطف آباد، دو غارون و سرخس به زودی دستگاه اشعه ایکس نصب می‌شود.

وی گفت: برای بیش از 2 هزار و 500 نفر مجوز حق‌العمل کاری برای ترخیص کالا در گمرکات صادر شده است.

رئیس کل گمرک ایران با اشاره به سخنان رئیس کمیسیون اقتصادی گفت: قانون جدید گمرکی از ابتدای سال 90 اجرا و جایگزین قانون 40 ساله کنونی گمرک خواهد شد.

معمارنژاد در مورد ترانزیت سوخت به افغانستان گفت: برخلاف جنجال رسانه‌های غربی ترانزیت و صادرات سوخت از ایران به افغانستان متوقف نشده بلکه طبق روال انجام می‌شود اما تصور اینکه مردم افغانستان با مشکل کمبود سوخت مواجه شده‌اند نادرست است گرچه ممکن است مراکز دیگری در افغانستان با مشکل سوخت مواجه شوند و این مشکلات را به نام مردم افغانستان در بوق و کرنا کنند.

رئیس کل گمرک ایران تأکید کرد: نیاز واقعی مردم افغانستان به سوخت محاسبه و تأمین شده و مردم شریف و مسلمان افغانستان هم از سوخت‌های ترانزیتی و هم سوخت صادر شده ایران برخوردار می‌شوند و طبق برآورد ما نیاز واقعی مردم به سوخت تأمین شده و اجازه ترانزیت داده می‌شود.
 

فدراسیون موتور سواری و اتومبیلرانی با همکاری و مشارکت منطقه آزاد اروند-آبادان نمایشگاه خودروهایکلاسیک و قدیمی در سوم اسفند ماه لغایت هفتم اسفند ماه 1389 برگزار می نماید.در این نمایشگاه قرار است اتومبیل شخصی ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران به مزایده گذاشته شود و درآمد آن خرج محرومین گردد. 

شرکت آسان موتور شرایط فروش اقساطی هیوندای i20 و قیمت نقدی برخی مدل های هیوندای را اعلام کرد.

به گزارش carx1.com شرکت آسات موتور خودرو هیوندای i20 خودرا به صورت اقساطی به فروش می رساند.

بنابراین گزارش پیش پرداخت برای خرید خودرو i20 مدل 2011 ، 10 میلیون و 530 هزار تومان و الباقی به صورت 30 قسط 993 هزارو 600 تومانی دریافت می شود. این خودرو دارای 5سال یا 150000 کیلومتر گارانتی است.

همچنین شرکت آسان موتور قیمت نقدی برخی دیگر از خودروهای هیوندای را اعلام کرد.

بر اساس این گزارش جنسیس 2011 ، 80 میلیون و 900 هزار تومان ، ix554wd مدل 2011، 68 میلیون و 900 هزار تومان ،‌ix354wd مدل 2011، 50 میلیون و 900 هزار تومان ، سانتافه 2011، 58 میلیون و 900 هزار تومان، سوناتا 2011، 53 میلیون و 900 هزار تومان ، i30 مدل 2011 ،‌38 میلیون و 900 هزار تومان و i20 مدل 2011 31 میلیون و 900 هزار تومان به فروش می رسد.

شایان ذکر است مشتریان خودرو های هیوندا، به دلیل محدودیت در عرضه برخی مدل ها لازم است پیش از اقدام به واریز وجه با عاملیت های مجاز شرکت آسان موتور تماس حاصل نمایند.
 

سالهاست ژاپنی ها اوج هنر، کارآیی و دقت خود را به رخ دیگر می کشند، تنها کافی است اراده کنند...

باز معرفی prototype -x اتومبیلی که زمان نمی شناسد.برخی اتومبیلها تاریخ مصرف ندارند و یک هنر انسانی محسوب می شوند.

اولوشن ، تکنولوژی که سوپر اسپرت ها را تهدید کرد و رالی را متحول کرد. و تفکر شرقی را در سرعت و مهارت با چهار سیلندر به رخ کشید .

امیدواریم این برند مشهور هم در کشور نمایندگی پیدا کند و علاقمندان به این خودرو فقط شاهد تصاویر این خودرو نباشند.

سالهاست ژاپنی ها اوج هنر، کارآیی و دقت خود را به رخ دیگر می کشند، تنها کافی است اراده کنند...
ژاپنی ها براحتی توانسته اند بازار خودرو سازی آلمان و آمریکا را زیر سلطه خود ببرند. قرار گرفتن یکی از خودرو سازان ژاپنی در بین چهار سازنده بزرگ اتومبیل در جهان، صحت این موضوع را تایید می کند.
کمپانی میتسوبیشی نیز به دومین سازنده خودرو در ژاپن تبدیل شد. بتازگی این شرکت با معرفی مدل های مفهومی و تولیدی خود قصد دارد گوی سبقت را از تویوتا ربوده و خود را به عنوان برترین خودرو ساز جهان معرفی نماید. از جمله این اتومبیل ها می توان به مدل مفهومی Prototype-x اشاره کرد که در ادامه به بررسی مشخصات آن خواهیم پرداخت.
طراحی داخلی ـ زیبا و هماهنگ
فضای داخلی اتومبیل در اوج سادگی و هماهنگی با طرح بیرونی بسیار اسپرت طراحی شده است.
نحوه رنگ آمیزی و نور پردازی داخل اتومبیل که از ترکیب دو رنگ مشکی و نقره ای تشکیل شده گویای این حقیقت است.
اه این خودرو ز نکات برجسته درون کابین می توان به ارگونومی، تزئینات آلومینیومی فضای داخلی و همچنین سیستم مولتی مدیا اشاره داشت که اوج زیبایی را به همراه دارند.
این سیستم مولتی مدیا که ارتباط نزدیک میان راننده و خودرو را فراهم می کند شامل یک مانیتور LCD است که با وضوح بالا وضعیت عملکرد سیستم S-AWC را به طور لحظه به لحظه در اختیار راننده گذاشته و علاوه بر آن وظیفه نمایش نقشه های سیستم ناوبری و کنترل DVD را نیز بر عهده دارد.
برای تکمیل شدن طراحی داخلی اتومبیل کافیست که به صندلی های عقب سری بزنید. در هر کدام از پشت سری صندلی های جلو یک نمایشگر LCD نصب شده که اطلاعات مختلفی را به سرنشینان ارائه می دهند.

طراحی خارجی ـ تیز و ملایم
در طراحی بیرونی این میتسوبیشی مفهومی، که نسل جدید مدل لنسر اولوشن به حساب می آید از خطوط تیز و ملایم استفاده شده است.
قسمت جلوی اتومبیل با طرح جلو پنجره، سپر و چراغ ها که تکنولوژی آئودی R8 در آن بکار گرفته شده بسیار پویا، خشن و اسپرت به نظر می رسد. همچنین خطوط برجسته و هواکش های آلومینیومی کاپوت آن نیز به ابهت این سدان کوچک و اسپرت افزوده است.
در قسمت میانی تنها می توان به قوس عضلانی گلگیرها اشاره داشت که تا حد زیادی ضریب آیرودینامیک را بهبود بخشیده است.
تیم طراحی میتسوبیشی به نحوه ماهرانه ای بین بخش های خودرو ارتباط برقرار کرده اند.
از ویژگی های طراحی عقب این سدان مفهومی می توان به طرح پویای چراغ ها، درب صندوق و بال بزرگ آن اشاره داشت.

پیشرانه ـ قدرتمند و کارا
میتسوبیشی مفهومی Protoype-x مجهز به یک موتور 4 سیلندر 2 لیتری DOHC همراه با سیستم زمان بندی متغیر سوپاپ با کنترل الکترونیکی ( MIVEC ) است.
این پیشرانه دارای یک توربو چارجر و یک اینترکولر بوده که با توجه به داشتن یک منحنی گشتاور نسبتاً یکنواخت، در تمامی دورها نیروی مناسبی در اختیار می گذارد.
سیستم انتقال قدرت
وظیفه انتقال قدرت پیشرانه کار آمد این میتسوبیشی بر عهده گیربکسی شش سرعته، نیمه اتوماتیک و بدون کلاچ است.
این گیربکس که پوسته سبک وزن آن از منیزیوم ساخته شده، یکی از سبک ترین، کوچکترین و سریع ترین گیربکس های نیمه خودکار جهان بشمار می رود.

در این گیربکس تعویض دنده ها بوسیله پدال های آلومینیومی روی ستون فرمان انجام می شود و با توجه به نبود کلاچ در سیستم آن، تعویض دنده ها در حداقل زمان صورت می گیرد.
فرمان پذیری
هر اتومبیل برای داشتن هندلینگ مناسب نیاز به تکنولوژی های پیشرفته در سیستم فرمان، سیستم تعلیق و بخصوص یک شاسی مناسب دارد.
در این میتسوبیشی از فن آوری های روز بخوبی استفاده شده که مختصرا به بعضی از آنها میپردازیم:

1 ـ ترکیب سیستم فرمان فعال و Adaptive Drive
سیستمی است که ضریب فرمان پذیری را تغییر داده و در سرعت های بالا خط مسیر رانندگی را حفظ می کند. در سرعت های بالای 110 کیلومتر بر ساعت فرمان سخت تر می شود تا پاسخگوی فرامین راننده باشد. در این حالت نسبت فرمان به دو دور از قفل تا قفل تبدیل می شود.
همچنین اگر اتومبیل بر روی سطحی با ضریب اصطکاک متفاوت باشد (مثلا چرخ های سمت راست بر روی یخ و چرخ های سمت چپ بر روی آسفالت قرار داشته باشند) بلافاصله فرمان فعال برای جلوگیری از سر خوردن اتومبیل بصورت خودکار عمل می کند.
سیستم Adaptive Driveنیز با بکار گیری یک پردازنده، داده های مربوط به جاده ، سرعت اتومبیل، زاویه فرمان و شتاب جانبی بدنه و شاسی را دریافت می کند.
حال متوجه می شوید وقتی سیستم Adaptive Drive در کنار سیستم فرمان فعال قرار گیرد، با هماهنگ شدن با سیستم تعلیق و شاسی ، تبدیل به یک پکیج اسپرت و فوق العاده می شود.
2 ـ سیستم تعلیق RCS با بهره گیری از فن آوری کنترل غلتش ( RCS ) ابداعی میتسوبیشی که کیفیت سواری را بالا می برد، سیستم تعلیق اتومبیل در جلو از نوع مک فرسون و در عقب از نوع چند حالته انتخاب شده است.
3 ـ سیستم مدیریت شاسی
کار این سیستم که مدیریت شاسی نام دارد، نظارت کامل به نحوه توزیع نیروها و هماهنگی میان سایر اجزا می باشد. همچنین بکار گیری این سیستم باعث بهبود عملکرد سیستم تعلیق و ترمز می شود.
4 ـ اسکلت آلومینیوم
استفاده از آلومینیوم در بخش های مختلف مثل درب صندوق عقب، کاپوت، گلگیرها، سقف و ورودی درهای جلو و عقب که موجب کاهش محسوس وزن اتومبیل شده، اثر مستقیمی در بهبود عملکرد، هندلینگ و پایداری اتومبیل دارد.

پایان سخن
به طور حتم میتسوبیشی- ایکس با این چهره و امکانات برتر، بهترین جایگزین برای مدل بسیار پر طرفدار لنسر اولوشن است و از همه مهمتر خودرویی مناسب برای افراد با سلایق مختلف می باشد.
مشخصات فنی
تعداد سیلندر: 4
تعداد سوپاپ : 16
حجم موتور ( سی سی ) : 1995
حداکثر قدرت ( اسب بخار ) : 152
شتاب 0 تا 100 ( ثانیه ) : 6.8
گیربکس: 6 دنده دستی
حداکثر سرعت ( کیلومتر بر ساعت ) : 225
ابعاد و نوع لاستیک : 20/255 35Rبریجستون
طول × عرض × ارتفاع ( میلیمتر ) : 4350 × 1830 × 1470
فاصله بین محورها( میلیمتر ) : 2650
 

لویی شورلت (۱۸۷۸-۱۹۴۱)، مکانیک و مهندسی باسابقه بود که با ثبت رکورد سرعت ۱۷۸ کیلومتر در سال ۱۹۰۵، شهرتی به هم زده بود. همین شهرت باعث شد تا ویلیام دورانت (۱۸۶۱-۱۹۴۷)، فروشنده موفق ماشین که در سال ۱۹۰۸ کارخانه جنرال موتورز را تاسیس کرده بود، شورلت را برای راندن ماشین‌های سریع جنرال موتورز و تبلیغ محصولات این کمپانی استخدام کند.

در سال ۱۹۱۰، دورانت مجبور به ترک جنرال موتورز شد، اما با گروهی که شورلت هم در بینشان بود، ماشین تازه‌ای ساخت و به بازار عرضه کرد. دورانت به دلیل شهرت و اعتبار شورلت، نام او را برای این ماشین انتخاب کرد.

لویی شورلت و ویلیام دورانت 

یک سال بعد کارخانه شورلت به طور رسمی تاسیس شد و اولین ماشین این کارخانه که مدلی بزرگ و لوکس به نام C بود تولید شد. مدل C موتوری شش سیلندر با حجم ۴.۹ لیتر داشت که ۴۰ اسب بخار نیرو تولید می‌کرد و حداکثر سرعت آن ۱۰۴ کیلومتر در ساعت بود. این ماشین با قیمت ۲۱۵۰ دلار به فروش می‌رسید که معادل پنجاه هزار دلار امروز است.

با اینکه این ماشین، گران بود اما به دلیل ظاهر زیبا و راحتی اش با استقبال خوبی روبرو شد. دران همزمان یک ماشین کوچکتر به نام لیتل هم تولید کرد که فروش آن هم خوب بود. تولید مدل‌های سری C و لیتل تا سال ۱۹۱۳ ادامه پیدا کرد. دورانت که متوجه سود بازار ماشین‌های ارزان شده بود، تصمیم گرفت تا ماشین‌هایی تولید کند که افراد بیشتری استطاعت خرید آن را داشته باشند.

در سال ۱۹۱۴ شورلت براساس مدل لیتل، مدل تازه‌ای به نام L عرضه کرد و یک سال بعد هم مدل H به بازار معرفی شد که هر دو بسیار موفق بودند. در همین سال آرم مشهور شورلت برای اولین بار معرفی شد. درباره فلسفه این آرم اختلاف نظر وجود دارد. برخی معتقدند که شورلت این لوگو را با الهام از صلیبی که در پرچم سوییس است طراحی کرد و عده‌ای بر این عقیده‌اند که دورانت با الهام از نقش کاغذدیواری یک هتل فرانسوی این آرم را طراحی کرد.

در حالی که کمپانی شورلت شروع بسیار موفقی داشت، شورلت و دورانت به خاطر نوع محصولات شرکت اختلاف نظر پیدا کردند و با عمیق‌تر شدن این اختلاف در سال ۱۹۱۵، دورانت سهم شورلت را خرید و کنترل شرکت را به تنهایی در دست گرفت. در همین سال شورلت مدل ۴۹۰ را به بازار عرضه کرد که نامش را از قیمت ۴۹۰ دلاری ماشین گرفته بود و ۵ دلار از فورد مدل T ارزان‌تر بود.

موفقیت مدل‌های شورلت، دورانت را آنقدر ثروتمند کرد که در سال ۱۹۱۶، سهم عمده‌ای از جنرال موتورز را خرید و در سال ۱۹۱۷ دوباره بر مسند مدیریت این شرکت نشست و شورلت هم به بخشی از آن تبدیل کرد.

اما او دوباره جنرال موتورز را در سال ۱۹۲۰ ترک کرد و کارخانه دیگری تاسیس کرد و همزمان در بورس نیویورک به تجارت سهام پرداخت. سقوط بازارهای سهام در سال ۱۹۲۹ که اقتصاد آمریکا را به رکودی بی سابقه کشاند، ضربه سختی به دورانت زد. سرانجام او در سال ۱۹۳۶ ورشکست شد و ده سال بعد از دنیا رفت.

لویی شورلت هم سرنوشتی مشابه داشت. او هم در دوران رکود، همه ثروتش را از دست داد و مدتی به عنوان مکانیک در کارخانه شورلت در دیترویت کار کرد. شورلت در سال ۱۹۴۱ از دنیا رفت و در ایندیاناپولیس در نزدیکی پیست مسابقاتی به خاک سپرده شد که زمانی در آن به شهرت و افتخار رسید.

اما نام شورلت به عنوان یکی از مهمترین بخش‌های جنرال موتورز ماندگار شد. این شرکت در دهه ۲۰، ۳۰ و ۴۰ میلادی مهمترین رقیب فورد و پلیموت (تولید کننده ماشین های ارزان کرایسلر) بود و استفاده اش از تکنولوژی به کار گرفته شده در ماشین‌های گران قیمت، یکی از عوامل موفقیتش بود.
 

در سال ۱۹۳۵ شورلت مدل سابربن را تولید کرد. این استیشن برای هشت نفر در سه ردیف صندلی جا داشت و جای بارش هم زیاد بود. شورلت هنوز هم مدلی به همین نام در بین محصولات خود دارد و این نام بعد از ۷۶ سال قدیمی ترین برند در دنیای خودروسازی است.

در دوران جنگ دوم جهانی، شورلت به تولید محصولات مورد نیاز ارتش پرداخت. اما پس از جنگ و در دهه پنجاه به یکی از تاثیرگذار ترین کارخانه‌ها در بازار خودروی آمریکا تبدیل شد. شورلت کوروت، یکی از موفق‌ترین مدل‌های این شرکت هم در همین دهه و در سال ۱۹۵۳ تولید شد. شورلت از این ماشین که بدنه‌اش از جنس فایبرگلاس بود تنها سیصد دستگاه ساخت، اما همین کافی بود تا ماشینی متولد شود که هنوز پس از شصت سال از زیباترین ماشین‌های جهان است و سمبلی برای خودروسازی آمریکا به حساب ‌می‌آید.
 

شورلت در سال ۱۹۵۵ با تولید یک موتور هشت سیلندر کوچک تاریخ ساز شد. این موتور که در طول پنجاه سال به میلیون‌ها ماشین این کارخانه نیرو داد، باعث شد تا سرعت و قدرت از انحصار ماشین‌های گران‌قیمت خارج شود و در دسترس همه قرار گیرد. شورلت هنوز هم با الهام از میراث آن موتور هشت سیلندر، موتوری مشابه در محصولات خود دارد.

موفقیت شورلت در دهه شصت ادامه داشت و به حدی رسید که در سال ۱۹۶۳ از هر ده ماشین در آمریکا، یکی شورلت بود. در سال ۱۹۶۷ شورلت با تولید مدل کامارو به عرضه ماشین‌های قوی با قیمت ارزان ادامه داد. خریداران کامارو می‌توانستند امکانات اضافی زیادی برای این ماشین سفارش دهند و کامارو به سرعت به ماشین محبوب جوانان تبدیل شد.
 

در دهه هفتاد و با افزایش ناگهانی قیمت نفت در جهان، شورلت به تولید مدل‌های کوچک پرداخت. در سال ۱۹۷۶، این شرکت مدل شِوِت را به بازار عرضه کرد. شِوِت جزو آخرین‌ ماشین‌های کوچکی بود که با دیفرانسیل عقب ساخته شد و بعد از آن تا سال ۲۰۰۴ که ب ام و، سری ۱ خود را عرضه کرد، هیچ ماشین کوچکی با دیفرانسیل عقب تولید نشد.

شورلت در سال ۱۹۸۰ پس از عرضه مدل‌های دیفرانسیل جلویی مثل هوندا آکورد و فولکس واگن دشِر، اولین مدل دیفرانسیل جلوی خود را به اسم سیتیشن تولید کرد. این مدل اگر چه بسیار پرفروش بود، اما کیفیت ساخت آن انتقاد‌هایی همراه داشت.
 

در اواخر دهه هشتاد، جنرال موتورز تحت فشار خودروهای وارداتی کوچک، بخش جئو را به شورلت اضافه کرد. شورلت در حقیقت ماشین‌های تویوتا، ایسوزو و سوزوکی را با مارک جئو به بازار عرضه می‌کرد. با کمتر شدن اقبال خریداران آمریکایی نسبت به ماشین‌های کوچک در اواخر دهه نود، شورلت در سال ۱۹۹۷ تولید ماشین با این مارک را متوقف کرد.

در سال ۱۹۹۰، یک شورلت کوروتZR-1 توانست بیست و چهار ساعت با میانگین سرعت ۲۸۱ کیلومتر در ساعت حرکت کند و به این ترتیب کوروت موفق شد سه رکورد جهانی را به ثبت برساند. با اینکه شورلت دهه نود را با رکورد شکنی آغاز کرد اما افول خودروسازی آمریکا آغاز شده بود و این شرکت هم در این روند ناگزیر به جز یکی دو مدل موفق، از جمله نسل کاملاً تازه‌ای از مدل کاپریس که در سال ۱۹۹۱ عرضه شد، از سال‌های اوج خود فاصله گرفت.

جنرال موتورز در سال ۲۰۰۱ کنترل شرکت ورشکسته دوو را در دست گرفت و محصولات این شرکت را با نام شورلت عرضه کرد. به این ترتیب، شورلت حضور خود را در بازارهای جهانی گسترش داد و در سال ۲۰۰۶، باعرضه مجدد مدل کامارو خبرساز شد. با حضور این ماشین در فیلم تراسفورمرز، کامارو دوباره به ماشین محبوب جوانان آمریکایی تبدیل شد.
 

اکنون شورلت چهارمین تولید کننده خودرو در جهان است و هر سال ۳.۵ میلیون ماشین را در بیش از ۱۳۰ کشور جهان عرضه می‌کند.

رنجرور (Range Rover) یک خودرو شاسی بلند سواری است. موتور اين خودرو از ابتدای توليد تا كنون ۸ سيلندر خورجينی ومحصول ساخت كمپانی انگليسی روور می‌باشد.

تولد لندرور به زمانی بازمی‌گردد که جنگ جهانی دوم با تمام تلفات و ويرانيهايش پايان گرفته بود و کارخانه لندرور هم که در محدوده سالی هیلانگلستان واقع شده بود مانند بسياری از کارخانه‌های ديگر با پايان گرفتن جنگ می‌بايست سياست جديدی را برای توليدات خود اعمال می‌کرد.

اين کارخانه در آن زمان به توليد اتومبيل موريس مشغول بود و در کنار آن مقداری از لوازم و ماشينآلاتی را که در شرايط جنگ مورد نياز بود نيز توليد می‌نمود، با پايان گرفتن جنگ تصميم به توليد وسيله نقليه‌ای گرفت که بتوان با صادر کردن آن قسمتی از نياز وارداتی خود را نظير مواد اوليه تأمين کند و همچنين خودرو توليد شده برای فعاليتهای عمرانی پس از جنگ نيز مفيد واقع گردد.

از روی خوش‌شانسی آقای موريس ويلکس – سرمهندس کارخانه – به همراه برادرش تصميم به طراحی و توليد يک اتومبيل چند منظوره دوديفرانسيل گرفتند که بتوان آن را جايگزين اتومبيل‌های دوديفرانسيل آمريکایی نظير جيپ های فورد و ویلیز که در آن زمان اولين و تنها خودروهای دو ديفرانسيل بودند، بکنند.

بعد از گذشت پنج ماه اولين نمونه اين توليد جديد که لندرور ناميده می‌شد، حاضر شد. زمان در توليد اين خودرو بسيار حائز اهميت بود زيرا می‌بايست برای بقای کارخانه هرچه زودتر به بازار جهانی راه پيدا می‌کرد و سرانجام در سی‌ام آوريل ۱۹۴۸ برای اولين بار در نمايشگاه جهانی خودرو در آمستردام، لندرور به جهانيان معرفی شد. اين خودرو به زودی نظرها را متوجه خود نمود زيرا دارای ويژگيهای خاصی بود، خودرویی چندمنظوره بود که جزئيات زيادی در طراحی آن رعايت شده بود. جنس بدنه آن از آلومينيوم بود و اين مسأله باعث جلوگيری از زنگ‌زدگی و پوسيدگی در اثر رطوبت می‌شد. دارای موتوری چهارسيلندر بود که توسط گيربکسی چهارسرعته نيرو را به چهار چرخ منتقل می‌کرد و در کنار آن از گیربکس کمک نيز سود می برد ، بنابراين دارای چهار دنده سبک و چهار دنده سنگين بود.

در سال ۱۹۷۰ کمپانی روور تصمیم گرفت خودرویی چند منظوره ولی راحت تر از لندرور طراحی کند در نتیجه اقدام به طراحی خودرویی کرد که بعد ها به نام Range Rover شناخته شد.
افتخار اين خودرو آن است كه تنها خودروی موجود در موزهلوورپاریسبوده و در زير آن نيز چنين نوشته‌اند :

"خودرويی كه بيشترين خدمت را به بشريت كرده است. "
با وجود قدیمی بودن در ایران ولی هنوز خودرو شماره یک مسابقات OFF ROADایران محسوب می شود و در سال‌های اخیر چندین بار رتبه نخست را کسب کرده است.اين خودرو اولين بار توسط شركت مرتب خودرو وارد ايران شد ولی در حال حاضر در ایران هيچ نماينده‌ای ندارد اما در کشورهای حاشیه خلیج فارس دارای نمایندگی‌های زیادی است.

چند روزی از خبر ورود یک رنجرور مدل HSE به شیراز می گذشت . با کمی پرس و جو صاحب خودرو را ملاقات کردیم و تمام هماهنگی ها را برای انجام یک تست از خودروشان انجام دادیم . در ادامه به معرفی خودرویی با نام رنجرور HSE Sport که در کلاسSUV قرار دارد می پردازیم . تولید این خودرو به سال 2007 میلادی بر می گردد، که 59 سال از ورود اولین مدل لندرور به نمایشگاه خودرو می گذرد .

نمای خارجی
اگر بخواهیم ظاهر جلوی خودرو را توصیف کنیم چراغ های تلسکوپی، پیش رادیاتور شبکه ای همراه با آرم لندرور و نام حک شده رنجرور برروی درب کاپوت جلب توجه می کند که همگی این ها ظاهر یک خودرو اسپرت را نمایش می دهد . بروی سپر جلو که نگاه کنیم متوجه شیشه شور ها می شویم که برای شستن شیشه چراغ های جلو تعبیه شده اند تا در زمان کثیف بودن شیشه چراغها به صورت اتوماتیک عمل شستشو را انجام دهند .

در پایین سپر جلو دو پرژکتور دایره ای شکل قرار دارد که بهره گرفته از چراغ های جلو می باشد . پایین تر که نگاه کنیم 4 سنسور در دل سپر قرار دارد که در مسیر های نا هموار (کوهستان) به صورت اتوماتیک عمل تنظیم ارتفاع را انجام می دهد . در جلو ورودی های هوا دیده می شود که هوای خنک را وارد محفظه موتور و از خروجی هایی که طراحان روی گلگیر های جلو تعبیه کرده اند، هوای گرم موتور خارج می شود و به همین علت دمای موتور همیشه ثابت مانده و عمر موتور طولانی تر می شود . پایین درها فلاپ های زیبایی قرار گرفته اند که با بسته شدن درهای خودرو رکاب های کناری را کاملاً پوشش می دهند .

گلگیر های بر آمده و زیبای آن کمک بسیاری در زیباتر کردن ظاهر خودرو می کنند . شیشه های دودی، رینگ و لاستیک های قطور هم رنگ بدنه توانسته اند این انگلیسی اصیل را به یک شوالیه مشگی رنگ شباهت دهند . به عقب خودرو که نگاه می کنیم، چراغ های مدل 2010 اسپرت آن بیشتر از همه چیز خود نمایی می کنند . بر روی درب صندوق بار مدل خودرو نوشته شده و در کنار آن آرم معروف LAND ROVER قرار گرفته است . درب صندوق بار این خودرو دو تیکه بوده و به 2 صورت باز می شود که مزیت این طراحی، صهولت در استفاده از صندوق بار آن است . بالای صندوق بار یک اسپویلر دیده می شود که در وسط آن چراغ ترمز کمکی قرار دارد . طراحان این مدل توانسته اند با برش دادن قسمت پایینی سپر ها و همچنین خط صافی که دور تا دور بدنه کشیده شده است، یک تفاوت را در میان رقیبان از خود به جای بگذارد .

نمای داخلی
با وارد شدن به داخل خودرو و دیدن دکمه های فراوان که روی داشبورد و فرمان تعبیه شده بود احساس سوار بر یک خودرو لوکس را به سرنشینان القا می کند . روی داشبورد و درها از روکش چرم دو رنگ کرم و مشکی استفاده شده است که در کنار ورق های چوبی توانسته زیبایی را چند برابر کند. در عین سادگی نمای داخلی تنها کنسول میانی خودرو است که لوکس جلوه می کند . بر روی درهای خودرو و داشبورد اسپیکر های Harman Karmon که مجموع شان به 14 عدد می رسید با 710 وات خروجی یک صدای کاملاً رسا از خود خارج می کردند . آرم زیبا و سبز رنگ لندرور روی قسمت چوبی درهای جلو، نشان متفاوتی بود که شرکت لندرور بر روی محصولش حک کرده بود .

تست خودرو
با روشن کردن خودرو و گذاشتن دنده در حالت D شروع به حرکت کردم . دنده ها در حرکت به نرمی تعویض می شدند . پدال گاز آماده برای واکنش های سریع بود و با هر بار فشار، به سرعت قدرت موتور افزایش پیدا می کرد . با دید کاملی که از آینه های کناری و شیشه ها داشتم اصلاً حس سواری با یک خودرو شاسی بلند به من دست نداد . با فرمان دادن در سرعت و پیچ های مختلف لاستیک ها کاملاً به جاده چسبیده بودند تا تسلط راننده بر فرمان پذیری آن کاهش پیدا نکند .
در تست کوهستان، خودرو را در وضعیت کوهستانی تنظیم کردم که با سنسور های تعبیه شده روی سپر جلو به صورت اتوماتیک و اندازه مورد نیاز ارتفاع خودرو تنظیم شد . به آرامی از روی سنگ های نه چندان کوچک عبور می کرد و درصد کمی از تکان های ناشی از سطح ناهموار به سرنشین وارد می شد که این یک مزیت برای سیستم تعلیق آن بود .
بعد گرفتن عکس، زمان پایین آمدن فرا رسید. اول حرکت یک دکمه زرد رنگ که در وسط کنسول میانی قرار داشت را فشار دادم که کاربرد آن تنظیم سرعت خودرو بر روی 10 کیلومتر بر ساعت برای پایین آمدن از سطوح شیبدار بود .

پیشرانه
در دل این خودرو یک پیشرانه 8 سیلندر خورجینی قرار داشت که با 32 سوپاپ و حجم 6/3 لیتری خود می تواند در دور موتور 5500 دور در دقیقه ماکزیمم توانی برابر 268 اسب بخار تولید کند و با پشتیبانی یک گیربکس 6 سرعت تیپ ترونیک در مدت زمان 86/8 ثانیه (تست شده) عقربه کیلومتر سنج را از عدد صفر بر روی عدد 100 بیاورد و یک شتاب استثنایی در بین شاسی بلند ها به نمایش بگذارد که تا ماکزیمم سرعت 208 کیلومتر در ساعت می توان ادامه داد . جالب آنجاست که شتاب تست شده 26/0 ثانیه بیشتر از گفته شرکت سازنده تفاوت نداشت و البته حدود 6/0 ثانیه کمتر از شتاب تست شده خودروی زانتیا می باشد .

ایمنی
این خودرو با داشتن 6 سیستم ترمز اصلی و کمکی (ABS-DSC-EBD-TC-ETC-Electronic parking break) به همراه 8 کیسه هوا (سفارشی) 5 ستاره ایمنی را با افتخار نصیب خود کند .

ابعاد
ابعاد رینگ و لاستیک های سفارشی Michelin این خودرو در جلو و عقب R2040/275می باشد که می تواند این خودرو دو دیفرانسیل را در همه شرایط یاری کند .
طول: 4798 میلیمتر
عرض: 1928 میلیمتر
ارتفاع: 1784 میلیمتر
فاصله بین دو محور: 2745 میلیمتر

چند نمونه از امکانات رفاهی Rang Rover HSE Sportبه صورت زیر می باشد :
سیستم Navigation، تنظیم صندلی های جلو (صندلی راننده با 3 حافظه داخلی)، سیستم تهویه اتوماتیک، دو عدد داشبورد، تنظیم ارتفاع، تنظیم حالت رانندگی(جاده و کوهستان)، تنظیم سیستم صوتی از روی فرمان، چراغ های زنون که با فرمان دادن چپ و راست می شوند، سانروف و ... .
در پایان از آقای منصور عسکری که خودروی زیبای خود را در اختارمان قرار دادند و آقای خرام بابت عکس های زیبایشان تشکر و قدردانی می کنیم .

منبع:carx1 

مسابقه:دو دیفرانسیل

زمان:پنج شنبه 21 بهمن 89

ساعت مسابقه هنوز اعلام نشده. 

شجره نامه پراید به چند روایت

مشاهده البوم تصاویر 

پراید خودرویی است که تولید آن در ایران از سال ۷۲ در شرکت سایپا (SAIPA) آغاز شد. این خودرو به دلیل قیمت ارزان و مصرف پایین سوخت، بزودی به عنوان خودرو مورد علاقه طبقه متوسط در ایران قرار گرفت و در جایگاه پرفروشترین خودرو در ایران قرار دارد.

تاریخچه
پراید در اصل در شرکت مزدا ژاپن با نام مزدا ۱۲۱ طراحی و تولید شد و تولید آن در ۱۹۸۶ تا ۱۹۹۳ ادامه داشت. در آمریکای شمالی این خودرو توسط شرکت فورد با نام فورد فستیوا فروش رفت. این مدل همچنین از ۱۹۸۷ تا ۲۰۰۰ در شرکت کیا موتورز کره جنوبی تولید می‌شد و در سال ۲۰۰۱ خط تولید آن به سایپا منتقل شد.
 

مزدا ۱۲۱ مدل ۱۹۸۹

فورد فستیوا
شرکت سایپا با ایجاد زنجیره‌ای از قطعه سازان فنی در گروه سایپا و با حمایت از قطعه سازان بخش خصوصی سعی در ساخت داخل نمودن خودروی پراید نمود و آنرا با نامهای نسیم (پراید هاچ بک) ، صبا (پراید سدان) وپراید132 در ایران عرضه کرد.

امروزه پرایدهای مدل صبا و نسیم و 132 دارای استاندارد 55 گانه هستند.و توانسته اند که از آزمایشات فنی سازمان استاندارد سربلند بیرون بیاید.

ویکی پدیا

تاریخچه پراید

--------------------------------------------------------------------------------

پرایدخودرویی که برای اولین بار توانست رکورد تولید پیکان رو بشکند و خودش رو تو بازار مطرح کند.
این خودرو در سال 1985 توسط فورد طراحی شد.( البته طراحی این خودرو برای فورد یک شکست محسوب می شود چون در سال 1989 به عنوان ماشینی که کمترین ایمنی را دارد شناخته شد.)در آن زمان با نام فورد فستیوا وارد بازار شد البته لازم به ذکر است که در حال حاضر خودرویی با ایننام در اروپا و آمریکا وجود دارد که از فرزندان پراید است اما این دلیل نمی شود که مثل پراید ........ باشد.بعد هم که امتیاز تولید اون رو دادند به این کره ای های از همه جا بی خبر. اول که پراید رو درست کردن یه هاچ بک دو در بود!!! اما این کره ای ها هر بلایی که می تونستن سرش اوردن یعنی روش صندوق عقب گذاشتن و کردنش یه سدان بعد هم دو تا در به اون اضافه کردن و بعد هم که مدل استیشن و … خلاصه هر کاری که خواستن روی اون انجام دادند و این اتومبیل بیچاره نقش موش آزمایشگاهی رو داشت. بعد این بیچاره رو فرستادن ژاپن و بقیه کشور های آسیای شرقی. اما مردم اون کشور ها مثل ایرانی ها هر ......... رو نمی خریدند. بنا براین کیا موتورز در حق مردم ایران لطف کرد و پراید رو به ما قالب کرد. سایپا هم اسمش رو عوض کرد و شد نسیم و صبا. اما اون پراید کره ای کجا و این پراید وطنی کجا!!! با خریدن این ماشین تازه دردسر ها شروع می شه که نمونه اش سر سیلندر و دلکو و.... هست که البته تو مدلهای جدید وارد شده تقریبا درست شده ولی اشکالات پراید ازسیستم خنک کننده تا تهویه و... تمومی نداره و در مقایسه با بیشتر خودروهای داخلی پایین تره.
منبع : Itsat


ا اگر بخواهیم تاریخچه ی کوتاهی از این ماشینو بگیم میتونیم حرف از طرح فورد بزنیم
بله درست خوندید
پراید طرحی از شرکت فورد بود که بعدها با faceliftبه پراید تبدیل شد
پراید توی زمان خودش بهترین خودرو توی ایرودینامیک بود
در زمان خودش ترمزهایی داشت که هیچ ماشینی نداشت
پراید ماشینی بود که خیلی زیبا و دقیق و حساب شده طراحی شد
ماشینی بود که در زمان خودش خیلی ارزش داشت و هرکسی نمیتونست باهاش رانندگی کنه
برای همین هم هست که الان توی کلاس خودش بهترین خودرو هست توی پیست
بعد از اینکه پراید راهشو به ایران باز کرد خیلی چیزا پیدا کرد
اونموقع پراید برای ایرانیهایی که سوار پیکان بودن خیلی بود
ماشینی بود که شیشه هاش برقی بود و کوچیک بود و در عین حال قوی
ماشینی بود که خیلی ارزون به نظر میومد
همین شد که جوونا عاشقش شدن
همه کلی عشق داشتن که سوارش بشن

دیگه بانکها جوایز ویژه شون بعد از پژو –پراید بود
اونموقع همه از مشخصات فنی پراید سوال میکردن
سایپا خیلی تفره میرفت واقعا انگار یه سوالی بود که پاسخشو خودش نمیدونست
یه بار میگفت حجم موتور 1.3هست یه بار میگفت1.4خلاصه همه بلخره نمیدونستن این ماشین موتورش چه حجمی داره
باور کنید من هنوز نمیدونم دقیق حجمش چنده ولی میدونم حدودا 65اسب هست
این ماشین دوره ای حسابی تو ایران گوذروند
اون موقع هرکی پراید داشت وسیله باز محسوب میشد تا اینکه 206به ایران اومد و پراید به خاطره ها پیوست
اون موقع بود که سایپا برای اینکه بازار تیپ 2رو کساد کنه اومد و یک کاره گفت که حجم موتور پراید 1.4هست و توانایی اینو داره که با 206سال 99-2000دست و پنجه نرم کنه
پراید وزنش کمتر از 206هست
در هر حال ما نمیخوایم بریم سر 206برای همین میگزریم
پراید واقعا دوران شیرینی برای ما ایرونی ها داشت
به ما یادداد که همه چیز پیکان جوانان نیست
به ما گفت پراید با داشتن موتوری که حجمش کمتر از موتور پیکانه براحتی میتونه پیکان رو بگیره
پراید وزنی معادل 900کیلو داره(حدودا)و حجم موتورش طبق اخرین اظهارات 1.4هست و 4سیلندر و 8سوپاپ هست و توانایی تولید 65اسب بخار رو داره
این خودرو دارای تعلیقی نرم هست که برای فرمون دادن های سریع اصلا خوب نیست
پراید هم اکنون در سوریه به عنوان تاکسی هست و در ایران نیز جدیدا نام صبا تولید میشود
در حال حاضر پراید قیمتی معادل 7تا8میلیون تومان داره که البته صفر کیلومتر این خودرو این قیمت رو داره
از لحاظ ایمنی این خودرو صفر میباشد
در اخرین امارگیری ها بیشتری تلفات ها از پراید میباشد ( این امار برای اوایل تولید پراید میباشد )
خوب اینم از این

پراید اولین بار توسط سایپا وارد ایران شد.در آن زمان به عنوان خودرویی که در دست کمتر کسی دیده می شد ،به خود می بالید. در آن زمان پیکان که به گاو شیرده ایرانخودرو معروف بود ،در میان مردم رایج بود تا آن زمان که ایرانخودرو پیکان را از خط تولید خود خارج کردو سایپا تولید گسترده پراید را آغاز کرد وقوه خلاقیت خود را در آن به کار گرفت.سایپا تغییرات زیادی را در پراید نه از لحاظ فنی بلکه از لحاظ ظاهری انجام داد.تغییرات بسیار مهمی که فقط وفقط در صندوق عقب خودرو می باشد.


حالا چرا مردم ایران پراید می خرند؟

۱-چون پول ندارند

۲-چون وام خودرو بیشتر از هشت میلیون نیست

۳-چون دو بخاری دارد(اول بخاری خود خودرو و دوم کولر خودرو)

۴-چون کمک فنر های آن منحصربه فرد است و اگر خودرو پر باشد سپر آن با سطح زمین فقط بیست سانتیمتر فاصله دارد و شما میتوانید با بستن یک جارو به پشت آن به شهرداری کمک کنید

۵-چون بیمه شخص ثالث نمی خواهد،برای اینکه بدنه آن بسیار نرم و انعطاف پذیر است و در برخورد با عابر پیاده هیچ مشکلی برای عابر به وجود نمی آید

۶-چون با بستن دو بال به دو طرف خودرو و گذشتن از مرز صد کیلومتر به پرواز در می آید و شما با یک تیر دو نشان می زنید

۷-چون دیگه پیکان تولید نمیشه نیست

۸-چون با آزاد شدن بنزین به داد مردم ایران می رسد

۹-چون میتوان کل قطعات موتور را با دویست هزار تومان تعویض کرد

۱۰-چون دوست دارند

www.iranvij.ir

کیا پراید

این خودروی بسیار پر فروش، در کشورمان تبدیل به یک مدل جاودانه مانند پیکان شده است بطوریکه اگر همین امروز تولید پراید را برای همیشه متوقف کنند تا سال های سال آن را در خیابان های ایران خواهید دید و هنوز هم فکر می کنید که تولیدش ادامه دارد! علت این فروش بالا فقط و فقط قیمت پایین پراید است و در مقابل رقبای زیر 10 میلیون تومانی خود از لحاظ کلاس و عامه پسندی و حتی ظاهر و کیفیت از دو خودروی پژو روآ و ام وی ام 110 در سطح بالاتری قرار می گیرد.

تاریخچه پراید به تولید فورد Festiva در امریکا و سپس واگذاری امتیاز آن از سوی کمپانی فورد به کیاموتورز کره جنوبی که در نهایت منجر به ورود کیا پراید در سال 1993 میلادی (اواخر سال 1370) به کشور ایران شد باز می گردد. پراید در ابتدا در دو مدل 5 درب هاچ بک و 4 درب ناچ بک (سدان) فقط بصورت وارداتی به ایران رسید و اوج کیفیت پراید در همان روزها بود و در ابتدای ورود به دلیل شتاب بالا و طراحی نسبتآ زیبا استقبال خوبی از آن شد و همین باعث شد کارخانه خودروسازی سایپا در سال بعد اقدام به مونتاژ پراید در داخل کشورنموده و رفته رفته تولید کاملآ داخلی کیا پراید با تغییرات ظاهری کمی در چراغ ها و سپرها و ... آغاز گردید و تا کنون تیپ های بسیاری از پراید از مدل های کره ای CD-5 گرفته تا 132 و مروارید ساخته شده است .

مدل سدان پراید با نام SABA و مدل هاچ بک با نام نسیم توسط شرکت سایپا عرضه میشوند . مدل هاچ بک با آن که طرفداران زیادی دارد ولی تولید بسیار کمی دارد و این باعث افزایش قیمت مدل های هاچ بک به خصوص انواع کره ای مدل 93 شده است به گونه ای که قیمت آن ها از 6 میلیون تومان شروع شده و تا 9 میلیون هم می رسد و ضمنآ مدل های هاچ بک سواری و هندلینگ بهتری نسبت به انوع ناچ بک دارند آخرین مدل های بهینه سازی شده ی پراید مدل فرمان هیدرولیک و مدل دوگانه سوز CNG است که البته قرار است پراید با ترمز abs نیز به تولید برسد! در این 16-17 سال حضور پراید در کشور معایب و مزایای این خودرو آشکار شده است که ما به برخی از آنها اشاره می کنیم .

مزایا: مصرف سوخت پایین، شتاب نسبتآ بالا، ارزانی و فراوانی لوازم یدکی و خدمات پس از فروش، قیمت پایین - ترمزهای نسبتآ خوب به نسبت وزن، اندازه جمع و جور و کلاچ نرم .

معایب: طراحی ساده و قدیمی کابین و بدنه، قدرت کم، لرزش کابین در سرعت های بالا ، گیربکس سفت، کشش کم در سربالایی ها و صندوق عقب خیلی کوچک در مدل هاچ بک و ... هستند که خیلی از معایب به دلیل قدیمی شدن خودرو می باشد.
مشخصات فنی موتور : ۴ سیلندر خطی -: 1323 سی سی - 65 اسب بخار در دور موتور 5500 – 103 نیوتون متر گشتاور در دور موتور 2800

مصرف سوخت: 5.3 لیتر در خارج از جاده - 8.7 لیتر در شهر و 6.9 در سیکل ترکیبی

این خودروی بسیار پر فروش، در کشورمان تبدیل به یک مدل جاودانه مانند پیکان شده است بطوریکه اگر همین امروز تولید پراید را برای همیشه متوقف کنند تا سال های سال آن را در خیابان های ایران خواهید دید و هنوز هم فکر می کنید که تولیدش ادامه دارد! علت این فروش بالا فقط و فقط قیمت پایین پراید است و در مقابل رقبای زیر 10 میلیون تومانی خود از لحاظ کلاس و عامه پسندی و حتی ظاهر و کیفیت از دو خودروی پژو روآ و ام وی ام 110 در سطح بالاتری قرار می گیرد.

تاریخچه پراید به تولید فورد Festiva در امریکا و سپس واگذاری امتیاز آن از سوی کمپانی فورد به کیاموتورز کره جنوبی که در نهایت منجر به ورود کیا پراید در سال 1993 میلادی (اواخر سال 1370) به کشور ایران شد باز می گردد. پراید در ابتدا در دو مدل 5 درب هاچ بک و 4 درب ناچ بک (سدان) فقط بصورت وارداتی به ایران رسید و اوج کیفیت پراید در همان روزها بود و در ابتدای ورود به دلیل شتاب بالا و طراحی نسبتآ زیبا استقبال خوبی از آن شد و همین باعث شد کارخانه خودروسازی سایپا در سال بعد اقدام به مونتاژ پراید در داخل کشورنموده و رفته رفته تولید کاملآ داخلی کیا پراید با تغییرات ظاهری کمی در چراغ ها و سپرها و ... آغاز گردید و تا کنون تیپ های بسیاری از پراید از مدل های کره ای CD-5 گرفته تا 132 و مروارید ساخته شده است .

مدل سدان پراید با نام SABA و مدل هاچ بک با نام نسیم توسط شرکت سایپا عرضه میشوند . مدل هاچ بک با آن که طرفداران زیادی دارد ولی تولید بسیار کمی دارد و این باعث افزایش قیمت مدل های هاچ بک به خصوص انواع کره ای مدل 93 شده است به گونه ای که قیمت آن ها از 6 میلیون تومان شروع شده و تا 9 میلیون هم می رسد و ضمنآ مدل های هاچ بک سواری و هندلینگ بهتری نسبت به انوع ناچ بک دارند آخرین مدل های بهینه سازی شده ی پراید مدل فرمان هیدرولیک و مدل دوگانه سوز CNG است که البته قرار است پراید با ترمز abs نیز به تولید برسد! در این 16-17 سال حضور پراید در کشور معایب و مزایای این خودرو آشکار شده است که ما به برخی از آنها اشاره می کنیم .

مزایا: مصرف سوخت پایین، شتاب نسبتآ بالا، ارزانی و فراوانی لوازم یدکی و خدمات پس از فروش، قیمت پایین - ترمزهای نسبتآ خوب به نسبت وزن، اندازه جمع و جور و کلاچ نرم .

معایب: طراحی ساده و قدیمی کابین و بدنه، قدرت کم، لرزش کابین در سرعت های بالا ، گیربکس سفت، کشش کم در سربالایی ها و صندوق عقب خیلی کوچک در مدل هاچ بک و ... هستند که خیلی از معایب به دلیل قدیمی شدن خودرو می باشد.
مشخصات فنی موتور : ۴ سیلندر خطی -: 1323 سی سی - 65 اسب بخار در دور موتور 5500 – 103 نیوتون متر گشتاور در دور موتور 2800

مصرف سوخت: 5.3 لیتر در خارج از جاده - 8.7 لیتر در شهر و 6.9 در سیکل ترکیبی

کیا پراید http://www.asriran.com



و اینها هم پرایدند

منبع:carnp

به دلیل طولانی بودن مطلب به ادامه مطلب بروید. 

پس از گذشت شش سال از تولید مدل ۲۰۷، پژو قرار است سال آینده مدل ۲۰۸ را به بازار عرضه کند و این طور که به نظر می‌رسد ۲۰۸ این بار خانواده‌ بزرگتری از مدل‌ها را تشکیل خواهد داد.

مجله انگلیسی اتو اکسپرس در شماره تازه خود گزارش داده که پژو علاوه بر مدل‌های هچ‌بک (سه و پنج در) و مدل CC، می‌خواهد براساس مدل ۲۰۸، یک کوپه شبیه به مدل RCZ، یک روداستر دو نفره برای رقابت با مینی کابریو و یک SUV کوچک شهری برای رقابت با نیسان جوک و مینی کانتری من، به بازار بفرستد.

مدل‌های هچ بک ۲۰۸ سال آینده به بازار عرضه می‌شود. جلوی این ماشین به پژو ۵۰۸ شبیه خواهد بود. ۵۰۸ اولین ماشین از نسل تازه خودروهای پژو است که برگرفته از کانسپت SR1، با چهره‌ای تازه به بازار عرضه می‌شود. این ماشین محصول همکاری ژیل ویدال، مدیر طراحی پژو و ژان پیر پلو، مدیر طراحی گروه پژو و سیتروئن است. هدف این دو نفر این است که با استفاده از خطوط ساده و شیک، علاوه بر تغییر ظاهر مدل‌های پژو، این شرکت را به عنوان پیشگامی در طراحی معرفی کنند.

هنوز پژو به طور رسمی اطلاعاتی درباره این ماشین منتشر نکرده، اما گفته می‌شود برای اینکه ۲۰۸ بتواند با رقیبان سرسختی همچون فورد فیستا، فولکس واگن پولو و رنو کلیو رقابت کند، امکانات لوکس و پیشرفته‌ای برای این ماشین در نظر گرفته شده است. از جمله گفته می‌شود که می‌توان سیستمی برای ۲۰۸ سفارش داد که با آن اطلاعات خودرو روی شیشه جلو نمایش داده می‌شود. گفته می‌شود کیفیت پلاستیک قطعات داخل ماشین بهتر شده است و ۲۰۸ چند ایربگ و سیستم کنترل ایستایی را به طور استاندارد خواهد داشت.

پژو برای کاهش آلودگی این ماشین می خواهد یک موتور سه سیلندر یک لیتری روی آن نصب کند که تنها ۸۵ گرم CO2 در هر کیلومتر تولید می‌کند. قوی‌ترین موتور ۲۰۸، ۱۶۰۰ سی سی و ۲۰۲ اسب بخار قدرت خواهد داشت.

به جز مدل‌های هاچ بک، پژو به رسم نسل های قبلی این ماشین، یک مدل ۲+۲ با سقف اتوماتیک، به نام ۲۰۸CC هم تولید خواهد کرد و مدل استیشن ۲۰۸SW را هم خواهد ساخت. اما ظاهراً پژو قصد دارد تا مدل‌های ۲۰۸ را گسترش دهد و به جز این مدل‌ها، یک روداستر دو نفره، یک مدل شبیه به پژو RCZ، و یک SUV کوچک با نام ۲۰۰۸ هم به بازار بفرستد.

مدل روداستر با سقف پارچه‌ای ساخته‌ می‌شود و نمونه ارزانتری از مدل CC برای خریدارانی خواهد بود که بیش از توجه به تکنولوژی های جدید، به لذت از رانندگی اهمیت می‌دهند. یک موتور توربوی ۱۶۰۰ سی سی برای این ماشین در نظر گرفته شده است که یادآور ۲۰۵CTi، کانورتیبل افسانه‌ای پژو است.

با موفقیت مدل RCZ، به نظر می‌رسد پژو قصد داردمدل کوچکتری از این ماشین را بر مبنای ۲۰۸ به بازار بفرستد. این مدل از سیستم دیفرانسیل جلوی ۲۰۸ استفاده می‌کند اما تنظیم‌ کمک فنرها و فرمان آن متفاوت است و فرمان تیزتری دارد. گفته می‌شود این ماشین در سال ۲۰۱۳ به فروش خواهد رسید.

با محبوبیت زیادی که این روزها SUV های شهری پیدا کرده‌اند،‌ پژو نمی‌تواند به راحتی از سود این بازار بگذرد. برای همین این شرکت با همکاری میتسوبیشی در حال ساخت مدل ۲۰۰۸ است که برمبنای میتسوبیشی ASX ساخته خواهد شد. ظاهر ۲۰۰۸ شباهت‌های زیادی به کانسپت HR1 خواهد داشت که پژو سال گذشته در نمایشگاه پاریس آن را نمایش داد. HR1 به گفته پژو ایده یک SUV کوچک برای جوانان است که ظاهر آن ترکیبی از یک SUV، کوپه و یک ماشین کوچک شهری است.

پژو ممکن است برای این ماشین قوای محرکه هایبرید و یک موتور ۱.۲ لیتری سه سیلندر در نظر بگیرد.
 

پس از آنکه بهبهانی با 147 رأی موافق از مجموع 234 رأی مأخوذه در صحن علنی مجلس از سمت وزارت راه و ترابری برکنار شد، سه گزینه اصلی از بین مدیران مجموعه وزارت راه برای تصدی سرپرستی وزارت راه و ترابری مطرح هستند.

به گزارش carx1.com به نقل از فارس حمید بهبهانی وزیر سابق راه و ترابری امروز با 147 رأی موافق از مجموع 234 رأی مأخوذه در صحن علنی مجلس از سمت وزارت راه و ترابری برکنار شد.

وی که دومین وزیر استیضاح شده دو کابینه احمدی‌نژاد بود به دلایل متعدد که در قالب 11 مورد توسط نمایندگان مجلس طی نامه‌ای به هیئت رئیسه مجلس ابلاغ شده بود، استیضاح شد.

بنابراین گزارش به نظر می‌رسد سه تن از مدیران اصلی وزارت راه و ترابری، کاندیدای بر عهده گرفتن سکان سرپرستی وزارت راه و ترابری در شرایط ویژه و خاص کنونی هستند.

اولین گزینه و شاید اصلی‌ترین کاندیدای سرپرستی وزارت راه و ترابری پس از حمید بهبهانی، شهریار افندی‌زاده زرگری رییس سازمان راهداری و حمل و نقل جاده‌ای باشد. وی نماینده ویژه دولت در امر ترانزیت و نماینده تام‌الأختیار وزارت راه و ترابری در امر هدفمندی یارانه‌ها است.

گزینه احتمالی دوم سیدعطاءالله صدر معاون بهبهانی در سازمان بنادر و دریانوردی است و گزینه سوم احتمالی سرپرستی وزارت راه و ترابری، احمد مجیدی، معاون امور دولت و مدیریت بحران وزارت راه و ترابری است. سه گزینه احتمالی برای سرپرستی وزارت راه
 

چهارمین دوره رقابتهاي قهرماني کشور موتور كراس روز پنج شنبه هفتم بهمن ماه در استان کرمان برگزار ميشود.
بيش از 120 موتورسوار برتر از استانهاي یزد ، مازندران ، کرمانشاه ،سمنان ، اصفهان ، تهران ، مرکزی ، کرمان ، خراسان رضوی ، خراسان جنوبی، سیستان و بلوچستان ، فارس آذربایجان شرقی ،قزوین ، خوزستان، هرمزگان، زنجان ، گیلان،بوشهر ، همدان در كلاسهاي 50 سي سي ، 80 سي سي ، 125 سي سي و 250 سي سي ، آزاد و پيشكسوتان با يكديگر به رقابت خواهند پرداخت.
يادآوري مي شود: روز چهارشنبه ششم بهمن ماه تست فني و تايم گيري از موتور سواران شركت كننده بعمل می آید واستارت مسابقات راس ساعت 14 بعد ازظهر روز پنج شنبه مي باشد.
در اين رقابت بيش از 180 موتورسوار از 21 استان كشوردر 2 رده بزرگسالان و پيشكسوتان در كرمان به رقابت با يكديگر پرداختند كه در پايان تيم ميزبان موفق شد عنوان قهرماني را به‌ خود اختصاص دهد.
تيم‌هاي تهران و يزد نيز به‌ترتيب عناوين دوم و سوم را كسب كردند.
كراس‌كاران در 4 كلاس 250 سي‌سي و 450 سي‌سي بزرگسالان و پيشكسوتان ، 65 سي‌سي و 85 سي‌سي بزرگسالان به رقابت پرداختند.

اسامي موتورسواران برتر به‌شرح زير است:

كلاس 250 سي‌سي:
1-اميررضا ثابتي‌فر از كرمان
2-مجتبي نعمتي از اصفهان
3-حامد فرمهين فراهاني از تهران

كلاس 450 سي‌سي:
1-حميد مهين‌خاكي از شهرداري كرمان
2-رسول نجفي از تهران
3-عليرضا پرورش از تهران

كلاس 65 سي‌سي:
1-محمدرضا سليماني از بوشهر
2-حسن زينبي از خراسان رضوي
3-حسين بدر از تهران

كلاس 85 سي‌سي:
1-متين حسني از شهرداري كرمان
2-سيد مجتبي شجاعي از مازندران
3-ايمان صفري از سمنان

كلاس 250 سي‌سي پيشكسوتان:
1-عليرضا سلطاني از شهرداري كرمان
2-محمد حمزه خاني از البرز
3-احمد برزگر از آذربايجان شرقي

كلاس 450 سي‌سي پيشكسوتان:
1-محمدرضا جديدي از تهران
2-سيد حسين ساداتي از مدرسه موتورسواران
3-ستار شه‌بخش از سيستان و بلوچستان

رده تيمي:
1- شهرداري كرمان 111 امتياز
2-تهران 107 امتياز
3- يزد 64 امتياز
 

منبع:carx1

برای دیدن عکس ها به"ادامه مطلب"بروید 

دومین رالی گردشگری خانوادگی خودروهای کلاسیک در دهه جاری 21 و 22 بهمن ماه امسال به مناسبت فرارسیدن سی و یکمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی ایران از سوی کانون جهانگردی و اتومبیلرانی جمهوری اسلامی ایران و با مشارکت نهادها و دستگاه های مرتبط با اتومبیلرانی برگزار می شود.

به گزارش روابط عمومی و امور بین‌الملل کانون جهانگردی و اتومبیلرانی جمهوری اسلامی ایران، این مسابقات به صورت خانوادگی در مسیر تهران - ابیانه و ابیانه - تهران با رویکرد گردشگری و توسعه توریسم ورزشی، معرفی ظرفیت‌ها و سرمایه‌های ملی و تاریخی در بخش اتومبیل و معرفی جاذبه‌های زیارتی، تاریخی و گردشگری مسیر مسابقه با حضور علاقمندان به رالی برگزار خواهد شد.

معاون بازرگانی کانون جهانگردی و اتومبیلرانی در همین خصوص با اشاره به اینکه برگزاری رالی‌های مختلف از ابتدای شکل گیری این نهاد در سال 1314 به عنوان عضو رسمی فدراسیون جهانی اتومبیلرانی FIA در دستور کار قرار داشته است، گفت: کانون در طول 74 سال گذشته رالی‌های زیادی در سطح کشور و بین المللی برگزار کرده و در کنار این امر با مصوبه هیات دولت، تدوین و تنظیم دستور العمل اجرایی آیین نامه شناسایی و صیانت از خودروهای تاریخی را نیز به اتمام رسیده است.

 مهندس حامد افشار با بیان اینکه توسعه صنعت گردشگری و ایرانگردی، استقامت و پایداری رانندگان در طول مسابقه، سرعت انتقال و تصمیم گیری به موقع برای جلوگیری از حوادث و تصادفات، جهت یابی، ردیابی و محاسبات دقیق به منظور رسیدن به موقع به مراکز کنترل و در نتیجه کمک به امر ترافیک، آموزش رانندگی صحیح و مطمئن با اجرای کلیه قوانین راهنمایی و رانندگی از اهداف این رالی به شمار می رود، گفت: این مسابقات به هیچ عنوان مسابقه سرعت نبوده و ملاک برگزیده شدن در آن نحوه درست نقشه خوانی، مسیریابی و رانندگی صحیح و اصولی بوده و با توجه به قوانین راهنمایی و رانندگی کشور انجام می‌شود.

وی افزود: هرگونه حرکات نادرست در رانندگی همچون سرعت غیر مجاز، سبقت غیر مجاز، حرکت مارپیچی و عدم رعایت مقررات راهنمایی و رانندگی می‌تواند امتیاز منفی برای شرکت کنندگان درپی داشته و شانس برگزیده شدن آنان را کاهش دهد.

افشار درباره نحوه انتخاب نفرات برتر گفت: گروه 15 نفره‌ای متشکل از داوران و کمک داوران مجرب این رشته قضاوت مسابقه را به عهده داشته و پس از استخراج نتایج به نفرات برتر(اول-دوم-سوم) از طرف کانون جوایزی اهدا می گردد وی ادامه داد: پس از برگزاری مسابقه یاده شده، همه شرکت کنندگان در این برنامه از سوی کانون جهانگردی و اتومبیلرانی جمهوری اسلامی ایران گواهینامه حضور دریافت خواهند کرد.

معاون بازرگانی کانون جهانگردی و اتومبیلرانی یادآور شد:در این دوره از مسابقات 180 نفر شرکت کننده در قالب 60 خودروی کلاسیک با قدمت بیش از 25 سال که هر خودرو شامل یک راننده، نقشه خوان و یک نفرهمراه پیش‌بینی شده است.
 

افشار همچنین خاطر نشان کرد: رالی گردشگری خانوادگی خودروهای کلاسیک که برای دومین بار در دهه 80 در کشور برگزار می‌شود، 21 بهمن ازپیست کارتینگ آزادی آغاز شده و گروه‌ها پس از گذر از اتوبان قم، اتوبان کاشان، جاده نطنز و جاده ابیانه، به مدت یک شب در هتل ابیانه کاشان اقامت خواهند داشت.

وی ادامه داد: روز 22 بهمن نیز گروه‌ها با طی همین مسیر به تهران بازگشته و به این ترتیب مسابقه را به پایان خواهند برد و برترین‌ها نیز انتخاب خواهند شد.


افشار در پایان با اشاره به ضرورت استفاده از پتانسیل‌ها و ظرفیت‌های نهادهای مرتبط با خودرو در کشور گفت: به منظور برگزاری بهینه رالی خودروها کلاسیک در مسیر تهران – ابیانه، از توانمندی‌های فنی فدراسیون اتومبیلرانی بهره خواهیم برد. .



علاقمندان می‌توانند برای ثبت نام به دبیرخانه رالی مستقر در معاونت بازرگانی کانون جهانگردی و اتوموبیلرانی جمهوری اسلانی ایران مراجعه کرده و یا با شماره تلفن‌های 4-66749970 تماس گرفته و جهت دریافت اطلاعات تکمیلی به سایت http://www.taciran.com/ مراجعه کنند.

آشنائی بیشتر با کانون اتومبیلرانی و جهانگردی



تاریخچه کانون

کانون جهانگردی و اتومبیلرانی جمهوری اسلامی ایران در سال 1314 خورشیدی (1935 میلادی) همزمان با افزایش جمعیت در دنیا و گسترش علایق کشورها به امور گردشگری و جهانگردی که با توسعه جاده ها و راههای مواصلاتی میان برخی کشورها همراه بود و به منظور ایجاد تسهیلات برای جهانگردان در سطح بین‌المللی، در ایران تأسیس گردید و از همان زمان به عضویت سازمانهای بین المللی FIA (فدراسیون بین المللی اتومبیلرانی) و AIT (اتحادیه بین المللی جهانگردی وابسته به سازمان ملل متحد UN) درآمد و فعالیت رسمی خود را در سطح جهان آغاز نمود.



کانون جهانگردی و اتومبیلرانی جمهوری اسلامی ایران پس از کسب مجوز و موافقت دولت و مجلس در سال 1313 به عنوان چهارمین مؤسسه رسمی کشور در سال 1317 در اداره ثبت شرکتها و مؤسسات غیر تجاری به ثبت رسید و هم اکنون بیش از 70 سال است که با هدف ارائه خدمات بهتردرتمامی ابعادگردشگری وبا شعار « آرامش خاطروامنیت سفر » مشغول ارائه خدمات به جهانگردان اعم از خارجی و ایرانی می باشد و تجربیات ارزشمند حاصل این ایام را برگ زرینی در توسعه، گسترش و تداوم هر چه مطلوبتر خدمات خود می داند.

نگاهی گذرا به تاریخچه و مسابقات رالی در ایران

1- کانون جهانگردی در سال 1314 تاسیس و از همان سال (1935 میلادی ) به عضویت دو سازمان بین المللی (FIA) و (AIT) اتحادیه بین المللی جهانگردی مستقر در ژنو و فدراسیون بین المللی اتومبیلرانی مستقر در پاریس درآمد .


کانون از همان سال فعالیت های خود را در سطح جهانی آغاز نمود و امروزه با مدارک بین المللی صادره از کانون جهانگردی و اتومبیلرانی جمهوری اسلامی ایران دروازه همه کشورها به روی رانندگان و اتومبیل های سواری و تجاری اتباع ایران باز است – کانون تنها سازمان بین المللی غیر انتفاعی است که خدمات جهانگردی و اتومبیلرانی را در ایران ارائه می نماید.


2-فدراسیون بین المللی اتومبیل (FIA) : این فدراسیون در سال 1902 در هامبورگ به صورت اتحادیه کل اتومبیل ها که بعدها بصورت اتحادیه بین المللی کلوپ های اتومبیل در سال 1906 شناخته شد تاسیس گردید اساسنامه آن طی سالهای مختلف تغییر کرده تا بصورت فعلی درآمد در حال حاضر مقر آن در پاریس می باشد هدف از تاسیس فدراسیون بین المللی اتومبیل توسعه و ترتیب حرکت , گردش و یا عبور و مرور وسایل نقلیه جاده ای در تمام کشورها کمک به حل مسایل روزانه آمد و شد اتومبیل رانان ترتیب و گسترش مسابقات اتومبیلرانی , حل مسایل فنی و عملیاتی مربوط به وسایل نقلیه موتوری و حفظ منافع اتومبیل رانان می باشد .






فعالیت های این فدراسیون در زمینه های مختلف به شرح زیر است :


کمیسیون بین المللی جهانگردی , کمیسیون بین المللی ترافیک , کمیسیون بین المللی گمرکها , کمیسیون بین المللی فنی , کمیسیون بین المللی تاریخی .


3- اولین موسسه امداد رسمی اتومبیل در ایران توسط کانون جهانگردی و اتومبیلرانی ج.ا.ا در سال 1376 راه اندازی شد. در این موسسه بیش از 15 هزار نفر از هموطنانمان به عضویت در آمده اند . عضویت در کانون تسهیلات ویژه ای نظیر تخفیف 10% بیمه خودرو , تخفیف ویژه بلیط های هوایی داخلی و خارجی کانون – استفاده از اردوگاههای جهانگردی وابسته به کانون و استفاده از تسهیلات سازمان ایرانگردی و جهانگردی با تخفیف ویژه را داشت .


قوانین عمومی مسابقات در ادامه مطلب
 

بالاخره پس از انتشار تصاویر جاسوسی بیشمار در سایت های مختلف خودرویی، مرسدس بنز تصاویر و اطلاعات رسمی مربوط به روداستر SLK برای مدل 2012 را منتشر کرد. بارزترین مشخصه ی SLK جدید که حال سومین نسل خود ارائه می شود، سقف پانورامیک با Magic Sky Control آن می باشد که در آن، شفافیت سقف را می توان با رنگ های متنوع، از تیره تا روشن، تغییر داد.

نمای SLK جدید در سه رخ جلو، با جلوپنجره عمودی تر خود، یادآور SLS AMG است. چراغ های جلو، مجموعه ورودی های هوا، برآمدگی های روی کاپوت و مجموعه چراغ های عقب نیز همسو با دیگر محصولات جدید این کمپانی آلمانی شکل گرفته اند. تغییرات اعمال شده در بدنه نه تنها ظاهر SLK جدید را دگرگون ساخته اند، بلکه در بهبود ضریب پسا نیز نقش قابل توجهی ایفا کرده اند، ضریبی که حال از 0.32 در مدل پیشین به عدد 0.30 رسیده است.

مدل SLK350 از این کلاس مجهز به موتور V6 3.5 لیتری خواهد شد که با توان 302 اسب بخاری خود، این خودرو را قادر می سازد تا در مدت زمان 5.4 ثانیه، از حالت سکون به تندی 0 تا 96 کیلومتر در ساعت دست یابد. بیشینه سرعت این خودرو نیز با بهره گیری از حسگرهای الکترونیکی به عدد 250 کیلومتر در ساعت محدود شده است.

مدل SLK250 این کلاس نیز از یک موتور 4 سیلندر 1.8 لیتری 198 اسب بخاری بهره می برد و در عرض 6.5 ثانیه به تندی 96 کیلومتر در ساعت دست می یابد. بیشینه سرعت در این مدل نیز همچون SLK350 به عدد 250 کیلومتر در ساعت محدود شده است.

مرسدس بنز به لطف بهره گیری از سفت تر و ضربه گیرهای دقیق تر در سیستم تعلیق و همچنین ترمزهای حامل گشتاور، SLK کلاس 2012، تجربه بهتری از سواری را به سرنشینان ارائه می دهد. از جمله فناوری جدید ارائه شده در SLK کلاس جدید نیز می توان به سیستم Airguide Windstop اشاره کرد، ابتکار جدیدی از مهندسین مستعد کمپانی مرسدس بنز که کمک بسیاری به کنترل جریان هوا و صدا در داخل کابین به هنگام باز بودن سقف خودرو می کند.

ثبت سفارش برای SLK-Class 2012 در آلمان از تاریخ 17 ژانویه آغاز شده و در سه مدل SLK 200 BlueEFFICIENCY، SLK 250 BlueEFFICIENCY و SLK 350 BlueEFFICIENCY با بهایی به ترتیب برابر با 38675، 44256.10 و 52300.50 یورو روانه بازار خواهد شد.
 

چهارمین دوره رقابتهای قهرمانی کشور اتومبیلرانی سرعت روز جمعه هشتو بهمن ماه 1389 در محل پیست اتومبیلرانی مجموعه ورزشی آزادی تهران به مناسبت بزرگداشت ایم مبارکه دهه فجر برگزار گردید.

در این رقابتها 56 شرکت کننده از استانهای تهران ـ کرج ـ اصفهان ـ گیلان ـ ورامین ـ ورامین ـ قم ـ خراسان رضوی ـ سمنان و گلستان حضور داشتند که رانندگان در کلاسهای پراید استاندارد، پژو 405، پژو 206، پژو 206 ـ 1600 سی سی، 1600 جی تی، کلاس BP و کلاس آزاد به رقابت پرداختند که نفرات برتر کلاس ها عبارتند ار:

نفرات برتر این رقابت ها به شرح ذیل می باشند:

کلاس پزو 206 (1600 سی سی)
1 ـ شروین یگانه
2 ـ شهاب بداغی
3 ـ اشکان افتخاری

کلاس BP
1 ـ مجید کخایی
2 ـ حسین آل معصوم
3 ـ مسعود اعرابی

کلاس آزاد
1 ـ رضا پازند
2 ـ حمید کمالی
3 ـ غلامرضا جنیدی

کلاس 1600 جی تی
1 ـ مجید استیسن نژاد
2 ـ اشکان مسگرها
3 ـ پدرام بابایی

کلاس پراید استاندارد
1 ـ مرصاد شفیعی
2 ـ سیامک موسوی
3 ـ محمد رضا دهنوی

از 6 کلاس حاضر در این مسابقه اسامی نفرات برتر کلاس پژو 405 بدلیل اعتراض اعلام نشد.
 چند عکس در ادامه مطلب

تاریخچه فولکس بیتل (Beetle به معنای سوسک که در آلمانی به آن Kaefer گفته می شود) یا به قول ایرانی ها فولکس قورباغه ای به قبل از جنگ جهانی دوم در آلمان برمی گردد. آن هنگام که فردیناند پورشه (Ferdinand Porsche) در این فکر بود تا به تولید انبوه اتومبیلی بپردازد که قشر متوسط آلمان هم بتوانند آن را خریداری کنند. 

او فکرش را با آدولف هیتلر (Adolf Hitler)، جوانی که حتی رانندگی کردن نمی دانست ولی از علاقه مندان جدی اتومبیل بود در میان گذاشت. هیتلر از مدت ها قبل - سال 1923 - با خواندن زندگی نامه هنری فورد (Henry Ford) در زندان به شدت تحت تأثیر او و تولیدات شرکت فورد بود.

فردیناند پورشه پیش از این روی یک سری اتومبیل کوچک کار کرده بود. هدف او از اینکار آزمایش قطعاتی بود که قرار است بعد ها در اتومبیل مورد علاقه اش به کار برده شود. یک نمونه ساخته شده از این اتومبیل ها مدل 32 NSU در سال 1934 بود که چهار سیلندر داشت و موتورش در قسمت عقب ماشین بود و تا حدودی شبیه فولکس قورباقه ای امروزی کار می کرد.

فوریه سال 1933 هیتلر صدر اعظم آلمان شد و در نمایشگاه اتومبیل برلین تصمیم خود را برای تولید ماشین در آلمان اعلام کرد. یک سال بعد در نمایشگاهی توضیح داد که دولتش از تولید یک اتومبیل مردمی حمایت خواهد کرد.

تحت تأثیر قابلیت های طراحی پورشه، هیتلر طراحی اولیه اتومبیل مورد نظر خود را به او داد، هدف آن بود که اتومبیل بتواند دو بزرگسال و سه کودک را با سرعت شصت کیلومتر در ساعت و با مصرفی در حدود 33 مایل بر گالن حمل کند. قیمت این ماشین نباید بیش از قیمت یک موتور سیکلت، یعنی حدود 1000 مارک (Reichmark) در می آمد.

پورشه مطمئن نبود که قیمت تمام شده این ماشین را بتوان واقعا تا این اندازه پایین آورد، اما به هر حال این پروژه را قبول کرد. نام این پروژه مدل 60 بود و به دلیل محدودیت زمانی در ساخت آن از همان اجزاء و طراحی NSU استفاده شد.

اولین نمونه ساخته شده از این ماشین در دو مدل V1 و V2 که کروکی بود و سقفی قابل باز و بسته شدن داشت - در خیابان ها مشاهده می شد. بدنه آنها متشکل از آلومینیومی بود که روی چوب پرس شده بود. اما در سال 1936 بدنه استیل و یک موتور با حجم 984 سی سی و قدرت 22 اسب بخار که حداکثر سرعت آن 65 مایل بر ساعت بود جایگزین بدنه و موتور مدل های قبلی شد.

مدل 30، نمونه ساخته شده بعدی بود که توسط دیملر بنز (Daimler-Benz) ساخته شد. هر چند او معتقد بود شهرت و اعتبار نامش با ساخت چنین ماشین ارزان قیمتی ممکن است به خطر بیفتد و به همین دلیل برای ساخت آن خیلی مشتاق نبود.

ماشین ساخته شده توسط دیملر بنز در سربازخانه های نیروهای SS در نزدیکی شهر اشتوتگارت (Stuttgart) تست شد و حدود 200 سرباز با آن رانندگی کردند، تا زمانی که تمام اشکالات داخلی آن رفع شد. در این مدت پورشه به منظور آشنایی با روش های جدیدی که در ساخت ماشین استفاده می شد به آمریکا رفت و تعدادی از مهندسان مهاجر آلمانی را که در کارخانه های آمریکایی کار می کردند، استخدام کرد.

در سال 1937 از کارخانه اصلی که درشهر اشتودگارت بود درخواست شد تا تعداد سی عدد اتومبیل برای ارسال به فستیوال ها و نمایشگاه های مختلف بسازد. آنها می خواستند از این طریق توجه عموم مردم آلمان برای خرید این ماشین را جلب کند. هیتلر همچنین یک طرح پس انداز به مردم ارائه کرد، در این طرح عموم مردم می توانستند تمبر جمع کنند و به جای پول ماشین به دولت بدهند.

در ماه مه 1938، طی مراسم جشنی با حضور جمعیتی هفتاد هزار نفری از مردم و 150 خبرنگار، هیتلر کارخانه جدید ساخت این ماشین را افتتاح کرد. او اعلام کرد که مدل این ماشین بنام 'KdF-Wagen' یا Wagen Strength through joy است. شهری که کارخانه این اتومبیل در آن واقع بود به حمایت از کارخانه، کی دی اف اشتاد (KdF-Stadt) نام گرفت. تولید این کارخانه از سپتامبر 1939 آغاز شد، همان ماهی که جنگ جهانی دوم آغاز شد و هیچ یک از هزاران نفری که تمبر جمع آوری کرده بودند صاحب ماشین نشدند.
 

در زمان جنگ، KdF-Wagen تبدیل به وسیله نقلیه نظامی شد و Kubelwagen (کوبل واگن) نام گرفت که یک ماشین تست شده با بدنه ای بسیار محکم بود و بعدها موتور آن برای استفاده در ماشین های دیگر توسعه داده شد.

در سال 1942، Kubelwagen با Schwimmwagen که یک وسیله نقلیه چهار چرخ بود که هم در خشکی و هم در آب حرکت می کرد، ادغام شد. در سال 1943 بیش از دوازده هزار نفر از زندانیان در این کارخانه کار می کردند که در آن زمان تقریبا کارش تعمیر هواپیما بود. پس از آن نیز در این کارخانه تا پایان جنگ بمب های دور برد ساخته می شد که سرانجام توسط نیروهای آمریکایی تخریب شد.

بالاخره جنگ به پایان رسید و در سال 1945 هیتلر خودکشی کرد. آلمان به چند بخش تقسیم شد و کارخانه KdF در بخشی که تحت کنترل انگلیس ها بود قرار گرفت. کارخانه مذکور، به منظور حمل و نقل نیروهای اشغالی شروع به ساخت مجدد فولکس قورباغه ای (Beetle) کرد. نام شهری که کارخانه در آن قرار داشت به ولفزبورگ (Wolfsburg) و نام کارخانه به 'Wolfsburg Motor Works' تبدیل شد.

تا سال 1946 تنها از قطعات قابل دسترس و موجود در انبار برای ساخت ماشین ها استفاده می شد. پس از آن به تدریج تولیدات کارخانه به هزار عدد در ماه رسید. در این سال دو مدل مخصوص ماشین ساخته شد که یکی از آنها Radclyffe بود، ماشینی دو نفره برای رفت و آمد کلنل Charles Radclyffe در تابستان 1946 و دیگری ماشینی چهار نفره بود که برای رفت و آمد شخصی Ivan Hirst استفاده می شد.

در سال 1948 بعد ازاینکه هینز نوردهوف (Heinz Nordhoff) به عنوان مدیر کمپانی فولکس واگن منصوب شد، تصمیم گرفت کمپانی را توسعه دهد و در این راستا دو کارخانه برای تولید نمونه هایی با سقف متحرک (کروکی) فولکس قورباغه ای در نظر گرفته شدند. یکی از آنها کارمان (Karmann) برای ساخت نمونه چهار نفره و هبمولر (Hebmüller) برای نمونه های دو نفره در نظر گرفته شد. کاپوت و پنجره ها در هر دو یک شکل بودند و مدل های ساخته شده توسط فولکس واگن تست و تایید می شد.
 

تا اخر سال 1949 تعداد 358 نمونه کروک دار دو نفره و 364 نمونه چهار نفره ساخته شده بود. در 23 جولای همان سال کارخانه Hebmüller دچار حریق شد، با وجود خسارات بسیار پس از چهار هفته به کمک کارگران، مجددآ شروع به کار کرد. اما خط تولید کند پیش می رفت به طوریکه در سال 1950 فقط 319 اتومبیل ساخته شد در حالیکه درهمان زمان تعداد تولیدات Karmann به 2679 رسیده بود. سرانجام در سال 1952 خط تولید آن به کارخانه Karmann منتقل شد.

فولکس واگن ادعای فروش 696 مدل Hebmüller از 750 ماشین تولید شده را کرد. کارخانه Wolfsburg تا سال 1978 به تولید خود ادامه داد. در سال 1971 با ساخت Super Beetle تغییر بزرگی به وجود آمد (از انواع قدیمی که هم اکنون در برخی شهر های ایران هم مشاهده می شود). در این مدل جدید جای باک بنزین و لاستیک زاپاس عوض شده بود، پس از آن مدل 1302S از Super Beetle که دارای موتور 1600 سی سی و قدرت 50 اسب بخار بود نیز به بازار آمد.

در 17 فوریه 1972، بالاخره فولکس قورباغه ای از مدل T کمپانی فورد که عنوان محبوب ترین اتومبیل را بخود اختصاص داده بود، پیشی گرفت. آخرین تولیدات آلمانی این ماشین در ژانویه سال 1978 بود. پس از آن در پوابلای (Puebla) مکزیک در کارخانه ای که در سال 1954 ساخته شده بود، تولید آن ادامه پیدا کرد. در ماه مه سال 1981 تعداد بیست میلیون Beetle در مکزیک ساخته شد و برای فروش به اروپا صادر شد.


 

چهارمین دوره رقابتهاي قهرماني کشور موتور كراس روز پنج شنبه هفتم بهمن ماه در استان کرمان برگزار ميشود.

بيش از 120 موتورسوار برتر از استانهاي یزد ، مازندران ، کرمانشاه ،سمنان ، اصفهان ، تهران ، مرکزی ، کرمان ، خراسان رضوی ، خراسان جنوبی، سیستان و بلوچستان ، فارس آذربایجان شرقی ،قزوین ، خوزستان، هرمزگان، زنجان ، گیلان،بوشهر ، همدان در كلاسهاي 50 سي سي ، 80 سي سي ، 125 سي سي و 250 سي سي ، آزاد و پيشكسوتان با يكديگر به رقابت خواهند پرداخت.
يادآوري مي شود: روز چهارشنبه ششم بهمن ماه تست فني و تايم گيري از موتور سواران شركت كننده بعمل می آید واستارت مسابقات راس ساعت 14 بعد ازظهر روز پنج شنبه مي باشد.

(با توجه به درخواست مهسا خانوم)
 

چهارمین دوره رقابتهاي قهرمان كشوري سرعت اتومبیل روز جمعه هشتم بهمن ماه در پيست مجموعه ورزشي آزادي تهران برگزار مي گردد.

تاكنون 40 شركت كننده از استانهای تهران ، اصفهان ، گلستان ، قم، قزوین، فارس، خراسان جنوبی اعلام آمادگي نموده اند که.رانندگان در كلاسهاي پرايد استاندارد_ پژو 206، 1-4 استاندارد _ پژو 206 ، 1-6 استاندارد _ كلاس پژو 405 ، پرشيا و سمند _ كلاس 1400 جي تي _ كلاس 1600 جي تي و ریو استاندارد و كلاس آزاد به رقابت می پردازند.

يادآوري مي شود: روز پنج شنبه هفتم بهمن ماه تست فني و تست آموزش رانندگي و تايم گيري از ماشينهاي شركت كننده داخل پيست مجموعه ورزشي آزادي تهران بعمل می آید.
 

در انتخابات امروز در ریاض عربستان در طول کنگره فدراسیون موتور سواری آسیا ، آقای شهریاری با کسب 11 رای در مقابل 7 رای کاندیدای چین تایپه موفق به اخذ کرسی نائب رئیس فدراسیون موتور سواری فدراسیون آسیا شد. 

به اطلاع کلیه علاقمندان رشته اتومبیلرانی می رساند با توجه به اینکه برگزاری مسابقه رالی تهران-ابیانه از طرف کانون جهانگردی و اتومبیلرانی بدون مجوز فدراسیون موتور سواری و اتومبیلرانی ج.ا.ا می باشد لذا رالی مذکور از نظر این فدراسیون غیر قانونی بوده و مجوز لازم را اخذ ننموده است. 

قابل توجه علاقمندان به رشته اتومبیلرانی با توجه به بخش مستقیم مسابقه اتومبیلرانی از شبکه 3 سیمامسابقه راس ساعت 9:00 صبح روز جمعه 8/11/1389 برگزار می گردد.